Μια φορά κι έναν καιρό…

Οι τίτλοι της ζωής μου 

Το κρυφτό, το πεζούλι και τα κόκκινα παραθυρόφυλλα 

Θάρρος ή αλήθεια; 

«Μά ποιος μπορεῖ νά παίξει ὥς τό τέλος αὐτό τό παιχνίδι;» 

Το κεράκι μας που τρεμοσβήνει 

Η ανάφλεξη, ο αναπτήρας που τελείωσε 

Το θαύμα που περιμένω να γίνει μα δε γίνεται 

Η παρτίδα που έμεινε ημιτελής, ο αντίπαλος κι ο σύμμαχος 

Το παράπονο 

Το δηλητήριο του αποχαιρετισμού 

Το καντήλι της Αγίας Παρασκευής, η συγχώρεση, η κάθαρση, το τίποτα 

Οι αποχρώσεις της μονόχρωμης αγάπης 

Η κυνική, αδίστακτη πραγματικότητα 

Η ανώμαλη προσγείωση 

Η επιμονή 

Οι σκιές στο σκονισμένο σπίτι και στο μυαλό μου 

Οι ασυναρτησίες που γράφω, σβήνω και ξαναγράφω 

Και ΔΕΝ έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα

Ιωάννα Ορφανίδου – Lithium

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 16

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Με είπαν Lithium. Με ονόμασαν λίθιο. Λατινική λέξη σκέφτηκα. Κλίνεται "Lithium, lithii, lithio.." Από το αρχαίο ελληνικό λίθος! Ακρογωνιαίας σημασίας κι αντικαταθλιπτικής διάθεσης, σκέφτηκα. Και μ' αυτές τις σκέψεις προσγειώθηκα ανωμάλως κι ομαλώς στο τμήμα Φιλολογίας του ΕΚΠΑ. Αγκαλιά με τα βιβλία μου, την ποιητική μου διάθεση, τους γρατσουνισμένους δίσκους βινυλίου μου, την ταξιδιάρα μου ψυχή που κοιτά τ' αστέρια, το φεγγάρι, το φως, που επιδιώκει να κοιτάξει κατάματα ακόμα και τον ήλιο. Προσπαθώ να "διαχειριστώ" την υπερευαίσθητή μου πλευρά, να κατανικήσω τα αμέτρητα "γιατί" που στροβιλίζουν στο μυαλό, να υπερπηδήσω τις ασχήμιες των μουντών ανθρώπων, να χρωματίσω την μονόχρωμη και κυνική πραγματικότητα και να φτάσω στην πληρότητα της ψυχής που είναι το ζητούμενο και το ποθούμενο όλων μας. Κλειδί είναι το Lithium που έχει κρυμμένη την πυξίδα για τη Ζωή, για την Αγάπη, για τη Μαγεία, για την Ανθρωπιά, για το Θαύμα! Ας το βρούμε όλοι μαζί παρέα...

Ιωάννα Ορφανίδου-Lithium

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα

Η σελίδα που ζητήσατε δε βρέθηκε. Προσπαθήστε να βελτιώσετε την αναζήτησή σας, ή χρησιμοποιήστε το μενού από πάνω για να εντοπίσετε την ανάρτηση.

Ματωμένες σελίδες σε λησμονημένα συρτάρια

Ματωμένες σελίδες σε λησμονημένα συρτάρια

Είμαστε τα παιδιά της θλίψης Δυστυχισμένα, βασανισμένα πλάσματα Κυνηγημένα από τις ύαινες Σκλάβοι στων θνητών τα χάσματα Είμαστε τα παιδιά της λήθης Βρεγμένα έως το κόκκαλο από τις καταιγίδες Προδομένα θύματα εγκλωβισμένα σε νησίδες Ξεχασμένα και αζήτητα Βορά...

Διαβάστε Περισσότερα
Για όσους

Για όσους

Ενός λεπτού σιωπή για μας. Για μας που ποτέ δεν είπαμε σαγαπώ. Για μας που ανάψαμε και καήκαμε μόνοι μας στις φλόγες της ελπίδας. Ενός λεπτού σιγή. Για μας που όσο πλησιάζαμε τον ουρανό τόσο αυτός διαλυόταν. Για μας που δεν αγαπηθήκαμε σε έναν κόσμο που πνίγεται στην...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This