Μάτια όμορφα, θαρμένα από τα τόσα κύματα,
πείτε μου, πώς το φως σας δεν χάνεται;
Πώς γίνεται η βροχή να μην σβήνει την φλόγα και πώς η φλόγα δεν σας καίει την ζωή.
Έχω έναν φίλο, παλιό θαλασσοπόρο, χρόνια αρμενιστής των άστρων,
θα τον ρωτήσω να μου πει για τους αστερισμούς στις καταιγίδες
και ίσως τότε μάθω να σκουπίζω την ψυχή μου.
Μεγαλωμένη σε νησί δεν θα μπορούσα παρά να αγαπώ την θάλασσα. Σπουδάζω στην Αθήνα ενώ παράλληλα προσπαθώ να ζήσω όσο πιο ελεύθερα η ελευθερία μου επιτρέπει.
0 Σχόλια