Εκείνη την ημέρα δεν πήγα με τον Γιώργο στον Βόλο. Κάποιος ρομαντικός -όχι εγώ- θα έλεγε πως ήταν γραφτό να τη γνωρίσω τη νύχτα που τα ρολόγια θα γύριζαν μία ώρα πίσω με αποτέλεσμα τώρα να τη σκέφτομαι μια ώρα περισσότερο. Το επόμενο μεσημέρι κάθισα μ' ένα...
Απόψε η παράσταση δεν πήγε πολύ καλά ζητώ συγγνώμη από κάθε θεατή ξεχωριστά μου βγήκε η κούραση από τη δουλειά αλλά αυτό είναι επόμενο και φυσικό όταν το πρωί δουλεύεις πωλητής σ' εμπορικό το βράδυ υποκρίνεσαι τον Αρθούρο Ρεμπώ και είσαι απ' την προηγούμενη Τρίτη...
18. Η σημαντικότερη δουλειά του ανθρώπου είναι να δουλεύει με τον εαυτό του κι ας μην του κολλάει κανείς ένσημα για αυτό. Όμως δε φτάνει μόνο αυτή, πρέπει ταυτόχρονα να είναι μαθηματικός, να ξέρει να λύνει προβλήματα. Να είναι αθλητής, να πηδά τα εμπόδια και να έχει...
Νύχτα… η πιο όμορφη στιγμή της ημέρας…όταν ο ήλιος αρχίζει και δύει και δίνει τη θέση του σιγά σιγά στη σελήνη. Τότε που τα όνειρα και οι επιθυμίες γίνονται πραγματικότητα και ανταποκρίνονται στα θέλω και τα πιστεύω σου. Αυτές οι ώρες είναι οι αγαπημένες σου, τότε που...
Μες την ξαστεριά της νύχτας Ακούω τα βήματα Οι δείκτες στο ρολόι γυρίζουν πίσω Σε μια παλιά μελωδία που κρατώ Χιονοθύελλα αστεριών Κήπος με κόκκινα τριαντάφυλλα Κλειστά παράθυρα Ένας έρωτας στη δύση των χρωμάτων σου Κοιτάω πίσω από το τζάμι Χειμώνας και ο χρόνος...
Υπάρχουν μέρες που ακόμα και ο ήλιος δεν έχει όρεξη για πολλά - πολλά. Κλείνεται στο σπίτι του κατεβάζει τα ρολά και βαριέται να λάμψει. Αφήνει αναπάντητες τις κλήσεις της Γης κι όταν αυτή τον επισκέπτεται εκείνος πετάει δύο - τρία σύννεφα πάνω του κάθεται με τα πόδια...
Δεν έπρεπε να αναμειχθώ Βγάζουν τα όπλα και τους συγχαίρουν Εύχονται περαστικά σε υγιείς Και τα βάζουν με αναμνήσεις άπνοες. Δεν έπρεπε να αναμειχθώ Σαν χθες γεννήθηκε ο Πικάσο Και σήμερα είμαστε όλοι πίνακάς του Χρώματα σε βιβλία Λέξεις σε καμβάδες Μα αυτή...
Κάθομαι στην αυλή και παρατηρώ τα πανύψηλα πράσινα κλωνάρια των λουλουδιών που καλύπτουν με το σώμα τους τους τοίχους του σπιτιού. Καταβροχθίζουν με τα χρώματά τους τα τραπεζάκια που βρίσκονται έξω και κοσμούν τις καρέκλες με το δικό τους μοναδικό γούστο. Τα κάγκελα...
Και ήταν καλοκαίρι. Και ο ήλιος έλαμπε σαν μαργαριτάρι πάνω σε θαλάσσιο πέπλο. Και ήταν στην Ελλάδα, όχι σε κάποια «τριτοκοσμική» χώρα. Και ήταν σε νησί, εκεί που ξεκινούν οι πιο όμορφες ιστορίες. Μα αυτή η ιστορία ήταν τραγωδία. Και ήταν εποχή για διακοπές,...
Έξω έχει αέρα και οι τέντες τριζουν σαν κόκαλα Μέσα σκέψεις με χτυπάν σαν χουλιγκανς με ρόπαλα Κι ο εγκέφαλός μου έχει πήξει σαν αφρόγαλα Δεν κάνω κάτι σωστά επειδή το σπίτι μου είναι ζεστό Κάνω κάτι λάθος γιατί νιώθω κρύος σαν παγωτό Όλα αυτά λες και ζω...
Εκείνη την ημέρα δεν πήγα με τον Γιώργο στον Βόλο. Κάποιος ρομαντικός -όχι εγώ- θα έλεγε πως ήταν γραφτό να τη γνωρίσω τη νύχτα που τα ρολόγια θα γύριζαν μία ώρα πίσω με αποτέλεσμα τώρα να τη σκέφτομαι μια ώρα περισσότερο. Το επόμενο μεσημέρι κάθισα μ' ένα...
Απόψε η παράσταση δεν πήγε πολύ καλά ζητώ συγγνώμη από κάθε θεατή ξεχωριστά μου βγήκε η κούραση από τη δουλειά αλλά αυτό είναι επόμενο και φυσικό όταν το πρωί δουλεύεις πωλητής σ' εμπορικό το βράδυ υποκρίνεσαι τον Αρθούρο Ρεμπώ και είσαι απ' την προηγούμενη Τρίτη...
18. Η σημαντικότερη δουλειά του ανθρώπου είναι να δουλεύει με τον εαυτό του κι ας μην του κολλάει κανείς ένσημα για αυτό. Όμως δε φτάνει μόνο αυτή, πρέπει ταυτόχρονα να είναι μαθηματικός, να ξέρει να λύνει προβλήματα. Να είναι αθλητής, να πηδά τα εμπόδια και να έχει...
Νύχτα… η πιο όμορφη στιγμή της ημέρας…όταν ο ήλιος αρχίζει και δύει και δίνει τη θέση του σιγά σιγά στη σελήνη. Τότε που τα όνειρα και οι επιθυμίες γίνονται πραγματικότητα και ανταποκρίνονται στα θέλω και τα πιστεύω σου. Αυτές οι ώρες είναι οι αγαπημένες σου, τότε που...
Μες την ξαστεριά της νύχτας Ακούω τα βήματα Οι δείκτες στο ρολόι γυρίζουν πίσω Σε μια παλιά μελωδία που κρατώ Χιονοθύελλα αστεριών Κήπος με κόκκινα τριαντάφυλλα Κλειστά παράθυρα Ένας έρωτας στη δύση των χρωμάτων σου Κοιτάω πίσω από το τζάμι Χειμώνας και ο χρόνος...
Υπάρχουν μέρες που ακόμα και ο ήλιος δεν έχει όρεξη για πολλά - πολλά. Κλείνεται στο σπίτι του κατεβάζει τα ρολά και βαριέται να λάμψει. Αφήνει αναπάντητες τις κλήσεις της Γης κι όταν αυτή τον επισκέπτεται εκείνος πετάει δύο - τρία σύννεφα πάνω του κάθεται με τα πόδια...
Δεν έπρεπε να αναμειχθώ Βγάζουν τα όπλα και τους συγχαίρουν Εύχονται περαστικά σε υγιείς Και τα βάζουν με αναμνήσεις άπνοες. Δεν έπρεπε να αναμειχθώ Σαν χθες γεννήθηκε ο Πικάσο Και σήμερα είμαστε όλοι πίνακάς του Χρώματα σε βιβλία Λέξεις σε καμβάδες Μα αυτή...
Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.