Τη νύχτα όλα φαντάζουν σκοτεινά, Τίποτα δε γίνεται πια σωστά Οι σκέψεις είναι μονάχα θολές, Μπλεγμένες, αραχνοΰφαντες κλωστές Βουητό στο κεφάλι η φωνή η δική σου, Νανουρίζει τους ψιθύρους που έχεις στην ψυχή σου Μεθυσμένα τα χείλη διψούν για παραμύθια, Μονάχα τα αυτιά...
Το άρωμα της ψυχής είναι η ανάμνηση
(απόφθεγμα της Amandine-Aurore-Lucile Dupin ή αλλιώς Γεωργία Σάνδη) (Σελίδες προσωπικού ημερολογίου) Θυμάμαι που ερχόσουν να με πάρεις από τον παιδικό σταθμό κι εγώ ένα μικροσκοπικό πλασματάκι με μια ροζ τσαντούλα στην πλάτη να σου δίνω το χέρι μου και να σε ακολουθώ...
Όνειρα από βαμβάκι
5.00 Ο ουρανός σκεπάζεται ακόμη με το πέπλο της νύχτας. Χάνεται σε ένα όνειρο εξίσου σκοτεινό μα γεμάτο αστραφτερά σωματίδια. Αστέρια που με τη λάμψη τους γίνονται ο χάρτης για τους ονειροπόλους ταξιδιώτες. Κοίτα το φεγγάρι πως λάμπει από την αγάπη σου. Έτσι και γω...
Αυγουστιάτικο φεγγάρι
Το ήξερα πως θα έρθεις. Σε περίμενα καιρό. Λουσμένος με το φως του φεγγαριού και με τα αστέρια μπλεγμένα στα πυρόξανθα μαλλιά σου. Το ήξερα όταν σε πρωτοείδα και κάτι μέσα μου σκίρτησε. Οι πεταλούδες στο στομάχι μου χόρευαν ανεξέλεγκτα και το δέρμα μου ηλεκτρίστηκε...
Ρεμβάζοντας
Κάθομαι στην αυλή και παρατηρώ τα πανύψηλα πράσινα κλωνάρια των λουλουδιών που καλύπτουν με το σώμα τους τους τοίχους του σπιτιού. Καταβροχθίζουν με τα χρώματά τους τα τραπεζάκια που βρίσκονται έξω και κοσμούν τις καρέκλες με το δικό τους μοναδικό γούστο. Τα κάγκελα...
Σύλβια Πλαθ (Sylvia Plath)
«Το να πεθαίνεις είναι μια τέχνη σαν όλες τις άλλες. Την κάνω εξαιρετικά καλά!» Γεννημένη στις 27 Οκτωβρίου του 1932 στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης ήταν μια ανήσυχη και ταλαντούχα ποιήτρια, αφού από πολύ νεαρή ηλικία (8 ετών) εξέδωσε το πρώτο της ποίημα. Την ίδια...
Σαν το κύμα
Περπάτα στη χρυσή αμμουδιά που είναι γεμάτη κοχύλια και βότσαλα. Νιώσε το νερό να φιλάει τα πόδια σου θέλοντας να αγγίξει την ψυχή σου. Κοίτα τον ήλιο κατάματα, χωρίς να φοβηθείς το φως του. Δες τον ουρανό να καθρεπτίζεται στην επιφάνεια της θάλασσας και τα σύννεφα να...
Παύση…
Αν κάποτε ο χρόνος σταματούσε Η Γη θα έπαυε να γυρίζει. Η τροχιά της ίσως και να άλλαζε πορεία. Και τα υπόλοιπα ουράνια σώματα θα τη μιμούνταν. Η ατμόσφαιρα θα άρχιζε να γράφει τη δική της ιστορία. Τα σύννεφα θα σταματούσαν και αυτά το αέναο ταξίδι τους. Και τα...
Κορνέλια Σλόσερ
Γνωστή και ως Κορνέλια Φρεντερίκα Κριστιάνα Σλόσερ (Cornelia Friederica Christiana Schlosser) ήταν η μοναδική αδερφή του πασίγνωστου Γερμανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Γιόχαν Βόλφγκανγκ φον Γκαίτε (Johann Wolfgang von Goethe), που κατάφερε να επιβιώσει, καθώς η...
Μόνο με το σκοτάδι μπορείς να δεις το φως
Απλώνει το πέπλο του παντού και σε τυλίγει… Στην αρχή σε προσεγγίζει δειλά δειλά και σε αγκαλιάζει. Έπειτα σιγά σιγά σε σφίγγει. Η αγκαλιά γίνεται μέγγενη και σε «πνίγει». Νιώθεις να ασφυκτιάς και παλεύεις με ό,τι δύναμη σου έχει απομείνει… Με κάθε σπιθαμή του κορμιού...
Περασμένα μεσάνυχτα
Τη νύχτα όλα φαντάζουν σκοτεινά, Τίποτα δε γίνεται πια σωστά Οι σκέψεις είναι μονάχα θολές, Μπλεγμένες, αραχνοΰφαντες κλωστές Βουητό στο κεφάλι η φωνή η δική σου, Νανουρίζει τους ψιθύρους που έχεις στην ψυχή σου Μεθυσμένα τα χείλη διψούν για παραμύθια, Μονάχα τα αυτιά...
Το άρωμα της ψυχής είναι η ανάμνηση
(απόφθεγμα της Amandine-Aurore-Lucile Dupin ή αλλιώς Γεωργία Σάνδη) (Σελίδες προσωπικού ημερολογίου) Θυμάμαι που ερχόσουν να με πάρεις από τον παιδικό σταθμό κι εγώ ένα μικροσκοπικό πλασματάκι με μια ροζ τσαντούλα στην πλάτη να σου δίνω το χέρι μου και να σε ακολουθώ...
Όνειρα από βαμβάκι
5.00 Ο ουρανός σκεπάζεται ακόμη με το πέπλο της νύχτας. Χάνεται σε ένα όνειρο εξίσου σκοτεινό μα γεμάτο αστραφτερά σωματίδια. Αστέρια που με τη λάμψη τους γίνονται ο χάρτης για τους ονειροπόλους ταξιδιώτες. Κοίτα το φεγγάρι πως λάμπει από την αγάπη σου. Έτσι και γω...
Αυγουστιάτικο φεγγάρι
Το ήξερα πως θα έρθεις. Σε περίμενα καιρό. Λουσμένος με το φως του φεγγαριού και με τα αστέρια μπλεγμένα στα πυρόξανθα μαλλιά σου. Το ήξερα όταν σε πρωτοείδα και κάτι μέσα μου σκίρτησε. Οι πεταλούδες στο στομάχι μου χόρευαν ανεξέλεγκτα και το δέρμα μου ηλεκτρίστηκε...
Ρεμβάζοντας
Κάθομαι στην αυλή και παρατηρώ τα πανύψηλα πράσινα κλωνάρια των λουλουδιών που καλύπτουν με το σώμα τους τους τοίχους του σπιτιού. Καταβροχθίζουν με τα χρώματά τους τα τραπεζάκια που βρίσκονται έξω και κοσμούν τις καρέκλες με το δικό τους μοναδικό γούστο. Τα κάγκελα...
Σύλβια Πλαθ (Sylvia Plath)
«Το να πεθαίνεις είναι μια τέχνη σαν όλες τις άλλες. Την κάνω εξαιρετικά καλά!» Γεννημένη στις 27 Οκτωβρίου του 1932 στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης ήταν μια ανήσυχη και ταλαντούχα ποιήτρια, αφού από πολύ νεαρή ηλικία (8 ετών) εξέδωσε το πρώτο της ποίημα. Την ίδια...
Σαν το κύμα
Περπάτα στη χρυσή αμμουδιά που είναι γεμάτη κοχύλια και βότσαλα. Νιώσε το νερό να φιλάει τα πόδια σου θέλοντας να αγγίξει την ψυχή σου. Κοίτα τον ήλιο κατάματα, χωρίς να φοβηθείς το φως του. Δες τον ουρανό να καθρεπτίζεται στην επιφάνεια της θάλασσας και τα σύννεφα να...