Στις μέρες μας είναι γεγονός ότι η γενιά μας έχει την τάση να περνά πολύ χρόνο στα social media. Αναρτήσεις, δημοσιεύσεις, φωτογραφίες και γενικότερα στιγμιότυπα της καθημερινότητάς μας κοινοποιούνται σωρηδόν, δεκάδες μηνύματα με φίλους ανταλλάσσονται στις...
(Στην ψυχή δε θα βγει ουράνιο τόξο αν τα μάτια δε βγάλουν δάκρυα…) (Point of view 1) Σε βλέπω κάθε φορά που προσπαθείς να χαμογελάσεις, να προσποιηθείς πως όλα είναι καλά, πως είναι όλα όπως ήταν κάποτε. Σε βλέπω που πας να κρύψεις εκείνο το δάκρυ που είναι...
Η Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι γεννήθηκε στη Ρώμη στα τέλη του 16ου αιώνα. Τότε, ο Προτεσταντισμός συντάραζε τα θεμέλια της καθολικής εκκλησίας η οποία προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να σώσει ότι μπορούσε. Η ζημιά είχε γίνει, ο κόσμος άρχισε να ακούει με σκεπτικισμό τα...
Το πρώτο βράδυ, ο Φοίβος Δεληβοριάς ευχήθηκε κάτω απ’ τη σκιά των Βράχων να μη μείνουμε σκιές. Το επόμενο, με τον Σπύρο Γραμμένο νιώσαμε λίγο περισσότερο άνθρωποι. Ή, μάλλον, θυμηθήκαμε και πάλι πώς είναι να είσαι άνθρωπος. Οι νύχτες της 11ης και της 12ης Σεπτεμβρίου...
Εκκρεμής φιγούρα ταλαντώνεται στα ακροδάχτυλα του Φόβου. Αυτός. Ένας θεός κουρελοκατασκευή. Φτιαγμένος απ’ τα χειρότερα υλικά του υποσυνείδητού της. Σεναριογράφος άριστος και σκηνογράφος πρώτος. Μα πάνω απ’ όλα, ηθοποιός. Κοιτάξτε τι καλά που την χορεύει! Κοιτάξτε τι...
Σε αυτή τη ζωή όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Για όλους η αρχή είναι πρωτόγνωρη αλλά έχει ωραία αίσθηση. Προκαλεί ένα αίσθημα χαράς και ανυπομονησίας. Από μια αρχή έχεις μόνο να περιμένεις και βιάζεσαι να ανακαλύψεις τι σου επιφυλάσσει. Το τέλος όμως...
Βράδυ καλοκαιριού και ακούω στο ραδιόφωνο όμορφες μελωδίες. Κάθομαι στο μπαλκόνι και οι μουσικές υποκρούσεις με κάνουν να ταξιδεύω νοερά σε τόπους μακρινούς. Σκέφτομαι πόσο μας χαλαρώνει η μουσική και καταπραΰνει τις πληγές μας. Άραγε, έχετε ποτέ αναλογιστεί πόσα...
Θάλασσα Κάποιοι ηρεμούν κοντά σου, ξεφεύγουν από τα βάσανα τους. Κάποιοι μαγεύονται στο χρώμα σου, αυτό το μπλε που πότε είναι ανοιχτό και πότε σκούρο. Κάποιοι φοβούνται το άγγιγμα σου, αυτούς ποτέ μου δεν τους κατάλαβα. Πώς γίνεται να φοβάσαι τη θάλασσα; Ακόμη και...
Ο κόσμος πάγωσε με το που άκουσα: «Πρώτα ευχή», «Μη το ξεχάσεις! Κάνε ευχή», «Ευχή! ΕΥΧΗΗΗ!». Τι να τους πω; Πως τα τελευταία χρόνια έκανα ακριβώς την ίδια, αλλά τζίφος; Και πρόσεξε με, δεν μιλάμε τώρα για γενικούρες και τα all time classic που τα ευχόμαστε κάθε μέρα...
Το παρακάτω άρθρο είναι αφιερωμένο στον αδερφό μου. Έχω πάει σε πολλές συναυλίες, σε διάφορους αγαπημένους καλλιτέχνες, και έχω περάσει φανταστικά. Όμως, τον Ιούλιο του ’23, συγκεκριμένα την Παρασκευή στις 7 Ιουλίου, στο στάδιο Λάρισας, έζησα κάτι που σίγουρα...
Στις μέρες μας είναι γεγονός ότι η γενιά μας έχει την τάση να περνά πολύ χρόνο στα social media. Αναρτήσεις, δημοσιεύσεις, φωτογραφίες και γενικότερα στιγμιότυπα της καθημερινότητάς μας κοινοποιούνται σωρηδόν, δεκάδες μηνύματα με φίλους ανταλλάσσονται στις...
(Στην ψυχή δε θα βγει ουράνιο τόξο αν τα μάτια δε βγάλουν δάκρυα…) (Point of view 1) Σε βλέπω κάθε φορά που προσπαθείς να χαμογελάσεις, να προσποιηθείς πως όλα είναι καλά, πως είναι όλα όπως ήταν κάποτε. Σε βλέπω που πας να κρύψεις εκείνο το δάκρυ που είναι...
Η Αρτεμίζια Τζεντιλέσκι γεννήθηκε στη Ρώμη στα τέλη του 16ου αιώνα. Τότε, ο Προτεσταντισμός συντάραζε τα θεμέλια της καθολικής εκκλησίας η οποία προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να σώσει ότι μπορούσε. Η ζημιά είχε γίνει, ο κόσμος άρχισε να ακούει με σκεπτικισμό τα...
Το πρώτο βράδυ, ο Φοίβος Δεληβοριάς ευχήθηκε κάτω απ’ τη σκιά των Βράχων να μη μείνουμε σκιές. Το επόμενο, με τον Σπύρο Γραμμένο νιώσαμε λίγο περισσότερο άνθρωποι. Ή, μάλλον, θυμηθήκαμε και πάλι πώς είναι να είσαι άνθρωπος. Οι νύχτες της 11ης και της 12ης Σεπτεμβρίου...
Εκκρεμής φιγούρα ταλαντώνεται στα ακροδάχτυλα του Φόβου. Αυτός. Ένας θεός κουρελοκατασκευή. Φτιαγμένος απ’ τα χειρότερα υλικά του υποσυνείδητού της. Σεναριογράφος άριστος και σκηνογράφος πρώτος. Μα πάνω απ’ όλα, ηθοποιός. Κοιτάξτε τι καλά που την χορεύει! Κοιτάξτε τι...
Σε αυτή τη ζωή όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή και ένα τέλος. Για όλους η αρχή είναι πρωτόγνωρη αλλά έχει ωραία αίσθηση. Προκαλεί ένα αίσθημα χαράς και ανυπομονησίας. Από μια αρχή έχεις μόνο να περιμένεις και βιάζεσαι να ανακαλύψεις τι σου επιφυλάσσει. Το τέλος όμως...
Βράδυ καλοκαιριού και ακούω στο ραδιόφωνο όμορφες μελωδίες. Κάθομαι στο μπαλκόνι και οι μουσικές υποκρούσεις με κάνουν να ταξιδεύω νοερά σε τόπους μακρινούς. Σκέφτομαι πόσο μας χαλαρώνει η μουσική και καταπραΰνει τις πληγές μας. Άραγε, έχετε ποτέ αναλογιστεί πόσα...
Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.