Daleko, ale zawsze blisko mnie

Dziwnie jest być z dwóch ojczyzn, a mieszkać tylko w jednej. Nie odwiedzam Polski tak często jak bym chciała, więc od lat jestem z dala od połowy mojej rodziny. Niestety bilety lotnicze, napięty grafik oraz to, że nie znam języka polskiego, a moja rodzina nie mówi po angielsku, utrudniają nam kontakt.

Wielokrotnie martwię się, że stracę polską tożsamość, źle się czuję, że nie ma mnie w mojej miejscowości, z dziadkami, wujkami i kuzynami. Jeśli jednak trochę poobserwuje się widzę, że właśnie z powodu mojej nieobecności moja polska rodzina zostawiła mi kilka… drobnych upominków na pamiątkę.

Moja babcia zadbała o to, aby dać mi swoje kręcone włosy i piękne brązowe oczy. Aha, i jest „kokietką” rodziny… Myślę, że Ewelina i ja mamy to po niej. Zdecydowanie odziedziczyłam zuchwałość i ekstrawersję po moim dziadku. Poza tym wszyscy go jeszcze pamiętają ze ślubu moich rodziców i przywołują go za każdym razem, gdy rozmawiamy o Polsce — zrobił wrażenie. Wujowie dali mi swoje (złe) poczucie humoru, żebyśmy mogli opowiadać dowcipy i nikt oprócz nas się nie śmiał. Ale poza tym nauczyłam się od nich pomagać innym i dbać o to, by dobrze się bawili. Ciotki nauczyły mnie gościnności, życzliwości i produktywności. Oczywiście jestem prawie pewna, że pewna ciocia zainspirowała moje „tendencje do ucieczki” za granicę. Odwaga i spontaniczność to cechy, które po niej odziedziczyłam. W końcu moi kuzyni zadbali o to, abym nauczyła się dobrze bawić, dbać o siebie i nie przejmować się tym, że zostanę „rozbita”. Aha, Ewelina i Szarlina nauczyły mnie malować się, co równie ważne!

To naprawdę piękne widzieć, jak tak wielu ludzi może ukształtować jedną osobę dziewczynę. Jestem dumna ze swojego pochodzenia i wdzięczna za cechy, które odziedziczyłam po polskiej rodzinie.

Dużo o was myślę, chociaż nie jestem z wami. Tęsknię za wami i kocham was.

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 8

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Η τυπική σας 23χρονη -πια-φοιτήτρια στην οποία δόθηκαν τα μέσα να εκφράσει τις ιδέες, τις απόψεις και τους προβληματισμούς της. Γεννημένη στην Ελλάδα από Πολωνή μητέρα και Έλληνα πατέρα, σπουδάζω στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Αγαπώ τα ταξίδια, ενώ δε χάνω ευκαιρία για νέες εμπειρίες και γνωριμίες. Enjoy!

Σχετικά θέματα: family // Poland // polska // tambook // tambook.gr // tamultilingual // χωρίς ta(m)boo

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Ραπ στη νοηματική; Η finest Άννα απαγγέλλει και εμείς ανάβουμε πυρσούς στην υγειά της!

Ραπ στη νοηματική; Η finest Άννα απαγγέλλει και εμείς ανάβουμε πυρσούς στην υγειά της!

Όπως και στους περισσότερους άλλους τομείς, έτσι και στον τομέα της ορθής αντιμετώπισης των ατόμων με ειδικές ανάγκες (ΑμΕΑ), η Ελλάδα δυστυχώς βρίσκεται πολλά χρόνια πίσω. Τι κι αν διανύουμε τον 21ο αιώνα μετά Χριστόν, έχουμε δείξει τόσο για απλά πράγματα, όπως για όταν πρόκειται να σταθμεύσουμε, όσο και για πιο ”εξειδικευμένα” , φέρ’ ειπείν για την απόδοση μιας θεατρικής παράστασης στη νοηματική, πως δεν έχουμε αποκτήσει ακόμη την ελάχιστη παιδεία για να κάνουμε την ζωή αυτών των ανθρώπων ευκολότερη. Εξαίρεση σε αυτόν τον θλιβερό κανόνα αποτελεί η 19χρονη φοιτήτρια στατιστικής Άννα Γιαννοπούλου, που στα χρόνια ιδιοτέλειας που ζούμε δηλώνει βροντερά παρούσα και με τον τρόπο της βοηθάει τα άτομα που τη χρειάζονται. Πιο αναλυτικά : 1) Αρχικά, πες μας λίγα λόγια για το έργο που παράγεις. – Ασχολούμαι με τη διερμηνεία τραγουδιών στη νοηματική γλώσσα εδώ και περίπου 2 μήνες μέσω του youtube. Είναι κάτι διαφορετικό από όσα θα μπορούσε κανείς να δει στο διαδίκτυο και θα το χαρακτήριζα 《τέχνη》. 2) Πώς προέκυψε να μάθεις νοηματική; – Έμαθα νοηματική καθώς μεγάλωνα με τη γιαγιά και τον παππού μου, οι οποίοι είναι κωφοί. Ζούσα έως τα 8 μου χρόνια στο ίδιο σπιτι μαζί τους, μετά τους έβλεπα σε καθημερινή βάση […]

Διαβάστε Περισσότερα
5 φωτογραφίες να μας θυμίζουν γιατί η 17η Νοέμβρη ΔΕΝ είναι γιορτή

5 φωτογραφίες να μας θυμίζουν γιατί η 17η Νοέμβρη ΔΕΝ είναι γιορτή

Κι  όμως. 47 χρόνια μετά την ένδοξη εξέγερση του Πολυτεχνείου, στεκόμαστε ακόμη ανάξιοι να τιμήσουμε -όπως τους αρμόζει- τους ήρωες που έπεσαν μαχόμενοι για να μπορούμε εμείς σήμερα (;) να γράφουμε και να μιλάμε ελεύθερα. Ή τουλάχιστον, αυτό δείχνουν οι απολογισμοί...

Διαβάστε Περισσότερα
Το σκοτάδι που γεννά το φως

Το σκοτάδι που γεννά το φως

«Νυκτὸς δ᾽ αὖτ᾽ Αἰθήρ τε καὶ Ἡμέρη ἐξεγένοντο». Αυτός είναι ο 124ος στίχος της Θεογονίας του Ησιόδου. Ένα κομβικό έργο που δημιούργησε ο σπουδαίος επικός ποιητής από την Άσκρα της Βοιωτίας κάτι παραπάνω από δυόμισι χιλιάδες χρόνια πριν. Κι από τότε, έχει χαραχθεί στη...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This