Αναβλητικός παράγοντας στο κυνήγι και την πραγματοποίηση των στόχων είναι ο αιώνιος φόβος για την αποτυχία. Πάντα να μας τρομάζει αυτή η αίσθηση της ανικανότητας και της ανεπάρκειας! Να τρέμουμε μήπως ρεζιλευτούμε επειδή δεν κατορθώσαμε με την πρώτη προσπάθεια να πετύχουμε το όνειρο μας. Τα όνειρα όμως δεν θέλουν δειλούς. Δεν θέλουν ανθρώπους με μισή καρδιά να ρίχνονται στην μάχη. Γιατί και αυτή η μάχη είναι γεννημένη για εμάς από εμάς.
Εμείς διαμορφώνουμε τις ικανότητες μας, εμείς ευθυνόμαστε για τις κινήσεις μας, εμείς θέτουμε τα όρια και τις αντοχές μας.
Μόνο όταν παραιτούμαστε χάνουμε.
Μόνο όταν εγκαταλείπουμε την προσπάθεια λογαριαζόμαστε ηττημένοι.
Αλλά και η αποτυχία μας διαμορφώνει.
Ο άνθρωπος δεν γίνεται αυτό που θέλει μόνο μέσα από επιτυχίες και εγκώμια.
Και τα λάθη μας δείχνουν τον δρόμο. Οι χιλιοτυπωμένες φράσεις και παρηγοριές για την διδακτική τους αξία είναι σωστές.
Δεν γινόμαστε σοφότεροι ή δυνατότεροι με το πρώτο εμπόδιο, γινόμαστε σίγουρα όμως πιο προσεκτικοί στα βήματα μας. Μετρώντας τα αποθέματα της ψυχής μας οδηγούμαστε σε πιο σωστές αποφάσεις που κανένας φόβος για αποτυχία δεν κλονίζει ή, ακόμα και αν κλονίζει, δεν στέκεται αρκετός για να εξοντώσει την επιθυμία μας να πετύχουμε, να ευτυχήσουμε με την αίσθηση που προκαλεί η πραγμάτωση ενός σκοπού μετά από κοπιώδη αγώνα.
Είναι λογικό να φοβόμαστε μην γίνουμε στάχτη από την φωτιά που προκαλούν τα μεγάλα, τα ανεμογεννημένα όνειρα, είναι όμως απάνθρωπο να μην θελήσουμε να θαυμάσουμε την λάμψη τους.
Κάποιες φορές μας αρκεί η απόδειξη της προσπάθειας για να νιώσουμε ικανοποιημένοι με τους εαυτούς μας.
Μας αρκεί να ξέρουμε πως μπορούμε ξανά και ξανά να σηκωνόμαστε μετά από την πτώση.
Μας αρκεί να ξέρουμε πως μετά από κάθε αποτυχία θωρακιζόμαστε με περισσότερη υπομονή και κατανόηση.
Κάποια στιγμή θα τα καταφέρουμε, διαφορετικά θα παρηγορούμαστε με την γενναία στάση μας απέναντι στην αποτυχία.
Γιατί παρόλο που όλα έδειχναν εναντίον μας και οι υπόλοιποι στρατιώτες της θέλησης αυτομολούσαν στην παραίτηση και τον φόβο, εμείς μείναμε να κρατάμε την σημαία της προσπάθειας ακόμα και αν την έσκιζε η αμφιβολία.
Αυτό είναι η νίκη.
Να κρατάς το ανάστημα σου ακόμα και όταν σε νικάνε.
Μεγαλωμένη σε νησί δεν θα μπορούσα παρά να αγαπώ την θάλασσα. Σπουδάζω στην Αθήνα ενώ παράλληλα προσπαθώ να ζήσω όσο πιο ελεύθερα η ελευθερία μου επιτρέπει.
0 Σχόλια