Μπορεί ολόκληρη η γειτονική Ιταλία να έχει τεθεί σε καραντίνα, σχολεία, πανεπιστήμια, μουσεία, θέατρα, κινηματογράφοι και άλλοι χώροι θεαμάτων να έχουν σταματήσει τη λειτουργία τους ως τις 3 Απριλίου το λιγότερο, ωστόσο, στο τελευταίο παιχνίδι του Ιταλικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου (9/3) που διεξήχθη – έστω κεκλεισμένων των θυρών – είδαμε κάτι αναμφίβολα πρωτόγνωρο. Όταν ο επιθετικός της Σασσουόλο άνοιξε το σκορ εναντίον της Μπρέσια εκμεταλλεύτηκε στους πανηγυρισμούς την ευκαιρία να προτρέψει τον κόσμο να μείνει στο σπίτι του, δείχνοντας στην κάμερα το χαρτί που είχε ετοιμάσει με ακριβώς αυτήν την προτροπή: «ANDRA TUTTO BENE, #RESTATEACASA».
Το ίσως σοκαριστικό του παραπάνω γεγονότος είναι το ότι ποτέ στο πρόσφατο παρελθόν ένας ιός δεν είχε πάρει τόσο μεγάλη διάσταση, ικανή να χτυπήσει ακόμα και τους άρτους και τα θεάματα, εκεί όπου ο κόσμος συνήθως στρέφεται για να ξεχαστεί από τα καθημερινά του προβλήματα. Όπως φαίνεται, ο COVID-19 έχει ήδη μπει στις καθημερινές ανησυχίες των ανθρώπων απανταχού.
Και τι μ’ αυτό; Να πανικοβληθούμε; Να χάσουμε τα αυγά και τα πασχάλια; Να αδειάσουμε τα σούπερ-μάρκετς και τα φαρμακεία; Θεός φυλάξοι! Σε καμία των περιπτώσεων η ταραχή και η ανεύθυνη παρόρμηση δε θα πρέπει να αποτελεί μία από τις κινήσεις μας, μιας και τέτοιου είδους σκηνικά όχι μόνο δε βοηθούν την κατάσταση, αλλά πολύ περισσότερο την επιδεινώνουν με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια τεράστια φούσκα. Φούσκα, βέβαια, διότι πόσες φορές τις τελευταίες ημέρες έχουμε παρακολουθήσει έντρομους παρουσιαστές δελτίων ειδήσεων να περιγράφουν εικόνες με άδεια ράφια, ουρές και τσακωμούς για μια φέτα τρικαλινό;
Πώς λέτε να αντιδράσει ο τηλεθεατής όταν βομβαρδίζεται από πληροφορίες για Αρμαγεδδώνα, παγκόσμια κρίση και πανδημία; Όταν μάλιστα την ίδια στιγμή έχουμε αναρίθμητους καθημερινά νεκρούς από πείνα, δίψα, πολέμους.
Κανείς δεν είπε πως αυτή η κατάσταση είναι για να γελάμε ή να παίζουμε. Θα χρησιμοποιήσω όμως εδώ το κλισέ ότι δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Κι εξηγούμαι: Αναμφίβολα, έχουμε την τύχη να ζούμε σε μια εποχή όπου οι επιστήμες υγείας έχουν προοδεύσει, η τεχνολογία γνωρίζει φρενήρη ανάπτυξη με αποτέλεσμα να υπάρχει τόσο έγκυρη και έγκαιρη, όσο και σωστή και αναλυτική ενημέρωση σχετικά με τους κινδύνους που εγκυμονούν. Έτσι, ακολουθώντας τις οδηγίες των ειδικών και, αντιλαμβανόμενοι πρώτα απ’ όλα την ατομική ευθύνη, ας προσπαθήσουμε να βάλουμε όλοι πλάτες για να κάνουμε τη νέα πραγματικότητα που βιώνουμε να σταματήσει όσο πιο νωρίς γίνεται.
Συνεπώς, καλό θα είναι να κλείσουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες που (ανευθύνως και ίσως σκοπίμως επιτρέψτε μου) τρομοκρατούν τους ανθρώπους μας κάνοντας ένα ζήτημα ορισμένης σημασίας να διογκώνεται άνευ λόγου και αιτίας. Άλλωστε, ως ανθρωπότητα έχουμε αντιμετωπίσει τόσες κρίσεις και ασύμμετρες απειλές που, προσωπικά, έχω την πεποίθηση πως θα ξεπεράσουμε και τούτη με επιτυχία. Είπαμε, ψυχραιμία, υπευθυνότητα και αισιοδοξία απέναντι στο φόβο και την τρομοκρατία, και δε θα βγούμε χαμένοι. Αυτό είναι δεδομένο(ν).
Γεννημένος την εικοστή δεύτερη ημέρα του πρώτου Αυγούστου της χιλιετίας μας και μεγαλωμένος στο Γαλάτσι Αττικής, φοιτώ στο τμήμα της Φιλολογίας στην Αθήνα. Λάτρης της λογοτεχνίας, δεινός (;) ταβλαδόρος, φίλος των ταξιδιών και του αθλητισμού, Νταλαρικός και Μαλαμικός και πεπεισμένος ότι δεν γνωρίζω τίποτα γράφω στο t.a.m.book άρθρα γενικής θεματολογίας. Ή αλλιώς, ό,τι μου πει ο Μαντζεβελάκης!
0 Σχόλια