Πρέπει

Πρέπει. Απρόσωπο ρήμα.

(Εγώ πρέπει, εσύ πρέπει, αυτός πρέπει- κατά τον Αναγνωστάκη)

Απρόσωπο, εντελώς απρόσωπο.

Τυπογραφικός συλλαβισμός: Πρέ-πει

Συνώνυμα: επιβάλλεται, απαιτείται

Πρέπει να γίνεις «αλλιώς», για να επιβιώσεις

Επιβάλλεται ΚΑΙ απαιτείται

Επιβάλλεται να γίνεις πιο σκληρή, πιο αναίσθητη, πιο άθραυστη, πιο δυνατή

Πρέπει! Να γίνεις λιγότερο.. λιγότερο αισθηματίας, λιγότερο αιθεροβάμων, λιγότερο ουτοπιστής, λιγότερο ευαίσθητος, λιγότερο «εσύ»!

(Εμείς πρέπει, εσείς πρέπει, αυτοί πρέπει)

Απαιτείται να ορθώσεις το ανάστημά σου

Πρέπει! Για το καλό σου…

Πρέπει να γίνεις ένα «πρέπει», άχρωμο, άοσμο, απρόσωπο, επιτακτικό, επιβλητικό

Αυτό απαιτεί η ψυχική σου υγεία

Το αμετακίνητο κι αμετάβλητο «πρέπει»

!

 

Ιωάννα Ορφανίδου- Lithium

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 6

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Με είπαν Lithium. Με ονόμασαν λίθιο. Λατινική λέξη σκέφτηκα. Κλίνεται "Lithium, lithii, lithio.." Από το αρχαίο ελληνικό λίθος! Ακρογωνιαίας σημασίας κι αντικαταθλιπτικής διάθεσης, σκέφτηκα. Και μ' αυτές τις σκέψεις προσγειώθηκα ανωμάλως κι ομαλώς στο τμήμα Φιλολογίας του ΕΚΠΑ. Αγκαλιά με τα βιβλία μου, την ποιητική μου διάθεση, τους γρατσουνισμένους δίσκους βινυλίου μου, την ταξιδιάρα μου ψυχή που κοιτά τ' αστέρια, το φεγγάρι, το φως, που επιδιώκει να κοιτάξει κατάματα ακόμα και τον ήλιο. Προσπαθώ να "διαχειριστώ" την υπερευαίσθητή μου πλευρά, να κατανικήσω τα αμέτρητα "γιατί" που στροβιλίζουν στο μυαλό, να υπερπηδήσω τις ασχήμιες των μουντών ανθρώπων, να χρωματίσω την μονόχρωμη και κυνική πραγματικότητα και να φτάσω στην πληρότητα της ψυχής που είναι το ζητούμενο και το ποθούμενο όλων μας. Κλειδί είναι το Lithium που έχει κρυμμένη την πυξίδα για τη Ζωή, για την Αγάπη, για τη Μαγεία, για την Ανθρωπιά, για το Θαύμα! Ας το βρούμε όλοι μαζί παρέα...

Ιωάννα Ορφανίδου-Lithium

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Η τέχνη του να ζεις

Η τέχνη του να ζεις

Έχεις νιώσει ποτέ την ανάγκη ότι για να κρατήσεις ζωντανή μια ανάμνηση πρέπει να επιστρατεύσεις κάθε δύναμη του μυαλού σου για να μην την ξεχάσεις ποτέ; Αγκιστρώνεσαι από κάτι που έχεις βάλει σα σημάδι και λες εγώ αυτό θα το θυμάμαι...δεν πρέπει να το λησμονήσω. Θα το...

Διαβάστε Περισσότερα
Άγγιγμα σαν νηνεμία

Άγγιγμα σαν νηνεμία

‘’Είναι γαλήνια εδώ. Δώσ’ μου το χέρι σου και κλείσε τα μάτια σου. Έτσι κι αλλιώς έχει σκοτάδι. Θα σου δώσω τα μάτια της ψυχής μου να δεις πιο καθαρά. Από κάπου ξεπροβάλλει ένα φως παράξενο. Άνθρωποι φωτεινοί σαν σπίρτα αναμμένα. Άνθρωποι δίχως σκιές σαν αχτίδες...

Διαβάστε Περισσότερα
Ωδή στην ψυχή

Ωδή στην ψυχή

Παγιδευμένη μέσα σε ένα κουβάρι ασφυκτιώ...δε μπορώ να κουνηθώ! Χρυσαλλίδες φυτρώνουν γύρω μου και κάτι νιώθω να μου σκίζει τη σάρκα.   Το όνομά μου είναι Ψυχή* και πρέπει να αναπνεύσω ξανά ακόμη κι αν χρειαστεί να ξαναγεννηθώ μέσα απ'τις κλωστές που με...

Διαβάστε Περισσότερα
Ρεμβάζοντας

Ρεμβάζοντας

Κάθομαι στην αυλή και παρατηρώ τα πανύψηλα πράσινα κλωνάρια των λουλουδιών που καλύπτουν με το σώμα τους τους τοίχους του σπιτιού. Καταβροχθίζουν με τα χρώματά τους τα τραπεζάκια που βρίσκονται έξω και κοσμούν τις καρέκλες με το δικό τους μοναδικό γούστο. Τα κάγκελα...

Διαβάστε Περισσότερα
Και ήταν εποχή για ζωή

Και ήταν εποχή για ζωή

Και ήταν καλοκαίρι. Και ο ήλιος έλαμπε σαν μαργαριτάρι πάνω σε θαλάσσιο πέπλο. Και ήταν στην Ελλάδα, όχι σε κάποια «τριτοκοσμική» χώρα. Και ήταν σε νησί, εκεί που ξεκινούν οι πιο όμορφες ιστορίες. Μα αυτή η ιστορία ήταν τραγωδία.   Και ήταν εποχή για διακοπές,...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This