Δεν βρέθηκαν αποτελέσματα
Η σελίδα που ζητήσατε δε βρέθηκε. Προσπαθήστε να βελτιώσετε την αναζήτησή σας, ή χρησιμοποιήστε το μενού από πάνω για να εντοπίσετε την ανάρτηση.
Η σελίδα που ζητήσατε δε βρέθηκε. Προσπαθήστε να βελτιώσετε την αναζήτησή σας, ή χρησιμοποιήστε το μενού από πάνω για να εντοπίσετε την ανάρτηση.
Κοιτάζοντας συνέχεια τον εαυτό μου στον καθρέφτη, παρατηρώ το είδωλο μου να αντικατοπτρίζεται, μα το εσωτερικό μου έχει εξαφανιστεί και δεν απεικονίζεται. Γυρεύω να το βρω, μάταια όμως, πουθενά δεν υπάρχει, γιατί όσο εγώ κοίταζα το επιφανειακό το μέσα είχε αρχίσει να...
από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή του Ανδρέα Μαντζεβελάκη με τίτλο <<Απομόνωση>> Μπλε γραμμή, σταθμός Σύνταγμα, πάρε τις κυλιόμενες Αλλιώς ανέβα εκατό τριάντα σκαλιά. Αν είσαι τυχερός και πετύχεις το σιντριβάνι να λειτουργεί...
Τόλμησα να αναλογιστώ για λίγο το εγώ μα ο χρόνος μου φάνηκε αρκετός κι αναπαύτηκα στην σκέψη πως ο ήλιος ίσως είναι αλλού πιο φωτεινός. Τόλμησα να αφουγκραστώ τα χαμένα σου εγώ μα ο ήλιος ήταν για με και πάλι σκοτεινός. Οι αχτίδες σου έσβησαν στο πρώτο σ αγαπώ, η...
Είμαστε τα παιδιά της θλίψης Δυστυχισμένα, βασανισμένα πλάσματα Κυνηγημένα από τις ύαινες Σκλάβοι στων θνητών τα χάσματα Είμαστε τα παιδιά της λήθης Βρεγμένα έως το κόκκαλο από τις καταιγίδες Προδομένα θύματα εγκλωβισμένα σε νησίδες Ξεχασμένα και αζήτητα Βορά...
Ενός λεπτού σιωπή για μας. Για μας που ποτέ δεν είπαμε σαγαπώ. Για μας που ανάψαμε και καήκαμε μόνοι μας στις φλόγες της ελπίδας. Ενός λεπτού σιγή. Για μας που όσο πλησιάζαμε τον ουρανό τόσο αυτός διαλυόταν. Για μας που δεν αγαπηθήκαμε σε έναν κόσμο που πνίγεται στην...
Κομπιάζουμε τα βράδια με το φως Και δεν εμπιστευόμαστε τις λέξεις. Ποιος θα μας της βγάλει έτσι μπερδεμένες που είναι με τις φλέβες μας; Μια λάθος απόστροφος και θα πεθάνουμε από αιμορραγία. Κράτα το στόμα σου κλειστό. Πώς θα θυσιαστούμε εμείς για τους άλλους;...
Θα κάνω τον πόνο σου γλυκό πιοτό και θα το ρίξω στις ανοιχτές πληγές μου. Βάλσαμο το δάκρυ για αυτούς που δεν ξέρουν από ευτυχία και φωνάζουν για να ζήσουν. Και όσο για τα πνεύματα που στέλνει ο έρωτας για να μας σύρει στον χαμό, μην φοβάσαι. Θα βάλουμε τα λάθη...
Μια ζωή να περιμένουμε να ζήσουμε κάτι που να αξίζει το τίμημα της γέννας. Ψαχνόμαστε, κλαίμε, γονατίζουμε μετρώντας στιγμή προς στιγμή την πορεία μας προς το τέλος. Πόσο ακόμα θα αντέχουμε την βελόνα να μας τρυπάει για να τεντώνεται ξανά και ξανά η ολιγόχρονη κλωστή...
Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.