Poe(try)
Όνειρα από βαμβάκι

Όνειρα από βαμβάκι

5.00 Ο ουρανός σκεπάζεται ακόμη με το πέπλο της νύχτας. Χάνεται σε ένα όνειρο εξίσου σκοτεινό μα γεμάτο αστραφτερά σωματίδια. Αστέρια που με τη λάμψη τους γίνονται ο χάρτης για τους ονειροπόλους ταξιδιώτες. Κοίτα το φεγγάρι πως λάμπει από την αγάπη σου. Έτσι και γω...

Διαβάστε Περισσότερα

Δεύτερες ευκαιρίες δεν δίνονται

Και επειδή φοβόμουν την βροχή καταιγίδα δεν έγινα ποτέ. Και ήθελα τόσο πολύ το άστρο μου να λάμψει που ξέχασα τον πόνο μου να θάψω. Γιατί αν λαχταράς ουρανό πρέπει τα πόδια από την στεριά να ξεριζώσεις. Δεν φτάνουν τα λόγια για να γίνουν οι πράξεις. Και οι πράξεις δεν...

Διαβάστε Περισσότερα

Ανεκπλήρωτα

Είμαι φτωχός. Στα χείλη μου δε φέρνω παρά το σύνθημα που θα μου σώσει τη ζωή. “Συγχώρα με” Και πέφτω νεκρός. Στην τελευταία λέξη μου απάνω κάποιος που του λειψα από τη ζωή θα βρει να...

Διαβάστε Περισσότερα

Ο καθρέπτης ξεσκεπάζεται

Μια στιγμή αιωνιότητας Κάθε στιγμή που συγχωρούμε τους εαυτούς μας. Υπήρξαμε προδότες και τσαρλατάνοι. Σε όλα τα ραγισμένα προσωπεία που ξεχαρβαλώναμε ατόφιο έφεγγε μέσα τους το πραγματικό όνομά...

Διαβάστε Περισσότερα

Παράσταση ενός για ένα

Σκηνοθετώ την ζωή μου ως το τελευταίο λεπτό. Γιατί οι αυτοσχεδιασμοί με ρήμαξαν. Και αν ελεύθερα δεν πράττω και έχω καλοκουρδισμένα λόγια και κινήσεις να με συντηρούν είναι γιατί οι αιμοδιψείς θεατές και κριτικοί δεν ήταν παρά μονάχα τα δικά μου...

Διαβάστε Περισσότερα

Ωφέλιμες φιλίες

Μάτια όμορφα, θαρμένα από τα τόσα κύματα, πείτε μου, πώς το φως σας δεν χάνεται; Πώς γίνεται η βροχή να μην σβήνει την φλόγα και πώς η φλόγα δεν σας καίει την ζωή. Έχω έναν φίλο, παλιό θαλασσοπόρο, χρόνια αρμενιστής των άστρων, θα τον ρωτήσω να μου πει για τους...

Διαβάστε Περισσότερα

Παρερμηνείες

Σκορπίσανε για πάντα τα φιλιά μας, στου άνεμου τους αδιάβατους δρόμους που κανείς θνητός δεν τόλμησε να ονειρευτεί. Μα ήταν τόσο γλυκιά η πλάνη που στο κλάμα μας έσταζε μέλι αντί για δάκρυα. Και τα σωθικά μας φώναζαν “ζήτω το φως, ζήτω το φως”. Αλλά αυτό δεν ήταν...

Διαβάστε Περισσότερα

Αυγουστιάτικο μαρτύριο

Ίσως δεν φανείς ποτέ μπροστά μου. Όπως το φεγγάρι τον Αύγουστο θα κουλουριάσω την ψυχή μου και θα κλάψω γι’αυτό που θα μπορούσα να έχω, αλλά δεν είναι μοιραίο να ζήσω. Σταυρώνω τα χέρια και κάνω τα παραμιλιτά προσευχές μήπως καλοπιάσω τον έρωτα. Αλλα πού, καταδέχεται...

Διαβάστε Περισσότερα
Εσύ φόρεσες την μάσκα σου;

Εσύ φόρεσες την μάσκα σου;

Νοέμβριος του 2021. Είναι πρωί και κάνει κρύο. Ξαφνικά ανοίγω τα μάτια μου και ψάχνω να δω την ώρα. Το ξυπνητήρι ηχεί διαφορετικά αυτή την φορά.  Ήρθε η ώρα να σηκωθώ από το κρεβάτι. Δεν θέλω να αποχωριστώ το πάπλωμα. Νιώθω ασφάλεια και ζεστασιά εκεί μέσα. Δεν...

Διαβάστε Περισσότερα
Το άρωμα της ψυχής είναι η ανάμνηση

Το άρωμα της ψυχής είναι η ανάμνηση

(απόφθεγμα της Amandine-Aurore-Lucile Dupin ή αλλιώς Γεωργία Σάνδη) (Σελίδες προσωπικού ημερολογίου) Θυμάμαι που ερχόσουν να με πάρεις από τον παιδικό σταθμό κι εγώ ένα  μικροσκοπικό πλασματάκι με μια ροζ τσαντούλα στην πλάτη να σου δίνω το χέρι μου και να σε ακολουθώ...

Διαβάστε Περισσότερα
Αυτός που φοβάται

Αυτός που φοβάται

Δεν έπρεπε να αναμειχθώ Βγάζουν τα όπλα και τους συγχαίρουν Εύχονται περαστικά σε υγιείς Και τα βάζουν με αναμνήσεις άπνοες.   Δεν έπρεπε να αναμειχθώ Σαν χθες γεννήθηκε ο Πικάσο Και σήμερα είμαστε όλοι πίνακάς του Χρώματα σε βιβλία Λέξεις σε καμβάδες Μα αυτή...

Διαβάστε Περισσότερα
Το Τρενάκι

Το Τρενάκι

Σου κράτησα μια θέση στο τρενάκι της ζωής. Ξέρεις για ποιο μιλάω… Είναι εκείνο το τεράστιο τρενάκι στο τέλος του θεματικού πάρκου.  Ποτέ δεν έχει ουρές αναμονής εκεί. Η αλήθεια είναι ότι καιρό τώρα φοβόμουν να ανέβω.  Έβλεπα τα υπόλοιπα παιχνίδια, που δε ζητούσαν...

Διαβάστε Περισσότερα
Όνειρα από βαμβάκι

Όνειρα από βαμβάκι

5.00 Ο ουρανός σκεπάζεται ακόμη με το πέπλο της νύχτας. Χάνεται σε ένα όνειρο εξίσου σκοτεινό μα γεμάτο αστραφτερά σωματίδια. Αστέρια που με τη λάμψη τους γίνονται ο χάρτης για τους ονειροπόλους ταξιδιώτες. Κοίτα το φεγγάρι πως λάμπει από την αγάπη σου. Έτσι και γω...

Διαβάστε Περισσότερα

Δεύτερες ευκαιρίες δεν δίνονται

Και επειδή φοβόμουν την βροχή καταιγίδα δεν έγινα ποτέ. Και ήθελα τόσο πολύ το άστρο μου να λάμψει που ξέχασα τον πόνο μου να θάψω. Γιατί αν λαχταράς ουρανό πρέπει τα πόδια από την στεριά να ξεριζώσεις. Δεν φτάνουν τα λόγια για να γίνουν οι πράξεις. Και οι πράξεις δεν...

Διαβάστε Περισσότερα

Ανεκπλήρωτα

Είμαι φτωχός. Στα χείλη μου δε φέρνω παρά το σύνθημα που θα μου σώσει τη ζωή. “Συγχώρα με” Και πέφτω νεκρός. Στην τελευταία λέξη μου απάνω κάποιος που του λειψα από τη ζωή θα βρει να...

Διαβάστε Περισσότερα

Ο καθρέπτης ξεσκεπάζεται

Μια στιγμή αιωνιότητας Κάθε στιγμή που συγχωρούμε τους εαυτούς μας. Υπήρξαμε προδότες και τσαρλατάνοι. Σε όλα τα ραγισμένα προσωπεία που ξεχαρβαλώναμε ατόφιο έφεγγε μέσα τους το πραγματικό όνομά...

Διαβάστε Περισσότερα
Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!