Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας και της γνώσης. Και; Τι σημαίνει αυτό για εμάς; Υποτίθεται πως η «εξέλιξη» συμβαίνει προς όφελος του ανθρώπου γιατί αυτός την προκαλεί άλλωστε. Άρα η γνώση θα έπρεπε να λειτουργεί ως φακός με τον οποίο θα βλέπαμε και θα κρίναμε τις καταστάσεις υπό το φως της αλήθειας. Πράγματι χάρη στην πληροφορία ο άνθρωπος προέβη σε πληθώρα επιτευγμάτων, αλλά εξαιτίας της ανάγκης του για επικράτηση την χρησιμοποίησε για διαφορετικούς σκοπούς. Ένας από τους κυριότερους είναι η προστασία του Βασιλιά, ο οποίος έχει το αλάθητο και όποιος τολμήσει να του αντιμιλήσει καταλήγει στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ο Βασιλιάς αυτός δεν θα μπορούσε να ήταν άλλος από το ίδιο μας το Εγώ.
Συνέχεια προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι κατέχουμε την γνώση. Αυτή είναι και η τροφή του Εγώ μας. Μας αρέσει να είμαστε παντογνώστες και να χρησιμοποιούμε ωραίες και περιζήτητες λέξεις για να πούμε κάτι που πραγματικά ορισμένες φορές θεωρείται αυτονόητο. Αυτό έχει να κάνει και με τον έλεγχο που θέλουμε να ασκούμε στους άλλους. Το Εγώ μιλάει διαρκώς, αλλά δυστυχώς χρησιμοποιεί τα αυτιά του μόνο για να ακούσει αυτά που το ίδιο λέει. Τελικά το Εγώ δεν εκθρονίζεται ποτέ γιατί αυτό θεωρείται ιεροσυλία. Διαπιστώνουμε κάπου εδώ ότι χρησιμοποιούμε πολλές φορές την γνώση και την πληροφορία, την οποία εμείς δημιουργήσαμε και προωθήσαμε, για να επιβεβαιώσουμε αυτά που ήδη νομίζουμε ότι ξέρουμε. Περιερχόμαστε λοιπόν σε μία αντίφαση. Χρησιμοποιούμε κάτι για τον αντίθετο τελείως σκοπό από αυτόν για τον οποίο δημιουργήθηκε. Έτσι, το μετατρέπουμε σε κάτι άλλο. Μετατρέψαμε την πληροφορία και την γνώση σε μέσο απόδειξης της δήθεν ευφυΐας μας, σε κλουβί για την προστασία του Εγώ μας.
Εδώ ακριβώς στηρίζονται οι λαϊκιστές και το θέμα λαμβάνει μεγαλύτερες διαστάσεις. Εκμεταλλευόμενοι τις δήθεν γνώσεις τους, τις χρησιμοποιούν για να εντυπωσιάσουν, τόσο το ίδιο το Εγώ τους όσο και το Εγώ των άλλων. Και τα καταφέρνουν μια χαρά. Χρησιμοποιώντας ασύνδετες μεταξύ τους πληροφορίες, στο όνομα του εντυπωσιασμού, ντύνουν το πιο άθλιο επιχείρημα με τα πιο όμορφα περιτυλίγματα. Καταλαβαίνουμε λοιπόν, πως εμείς οι άνθρωποι συνεχώς σκοντάφτουμε πάνω στις αντιφάσεις, τις οποίες εμείς οι ίδιοι προκαλούμε. Έχουμε ανάγκη να θρέψουμε τον εγωισμό μας και τελικά καταφέρνουμε να παραμένουμε στάσιμοι, εμείς και το Εγώ μας, να κοροϊδεύουμε ουσιαστικά τους ίδιους μας τους εαυτούς. Τελικά τι αποζητούμε; Την αλήθεια και την βελτίωση ή το ψέμα και την στασιμότητα; Το είναι ή το φαίνεσθαι;
Τόσο επιτακτική είναι η ανάγκη του ανθρώπου για επικράτηση, που σχεδόν αμέσως μόλις οι Έλληνες φιλόσοφοι της κλασικής αρχαιότητας άρχισαν να διερευνούν σε βάθος την φύση των πραγμάτων, ξεκίνησε η τέχνη της ρητορικής, η τεχνική δηλαδή που χρησιμοποιεί κάποιος προκειμένου να επιβληθεί σε μία αντιπαράθεση ανεξάρτητα από την αλήθεια ή την ουσία του εκάστοτε ζητήματος.
Σοπενχάουερ, Η τέχνη του να έχεις πάντα δίκιο
Έχω συμπληρώσει 21 έτη σε αυτόν τον κόσμο και ακόμη προσπαθώ να τον καταλάβω και γιατί όχι να τον αλλάξω. Φοιτήτρια στο τμήμα Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ και -λιγάκι- ρομαντική, ανακαλύπτω καινούργιες πτυχές του εαυτού μου και του κόσμου μέσω της γραφής. Εθισμένη στο μπαλέτο, τα βιβλία, τις Κυκλάδες και τον καφέ, πιστεύω ότι με το μολύβι (ή το πληκτρολόγιο) αποτυπώνω τα όνειρα και τις προσδοκίες μου, ολίγον ουτοπικά κάποιες φορές, στο χαρτί. Βασικότερος σκοπός μου, να γίνει αυτή η "ουτοπία" που ονειρευόμαστε, η καλύτερη δυνατή λύση, με όπλο την γνώση και την αλήθεια.
0 Σχόλια