Δυστυχώς ήταν φλύαρη…

   Με αφορμή τις δηλώσεις του Μητροπολίτη Κοζάνης εν ώρα της εκκλησιαστικής λειτουργίας αξίζει να αναρωτηθούμε… Τελικά, είναι η κακιά η στιγμή; Είναι η ζήλεια; Ή μια ολόκληρη κουλτούρα μισογυνισμού γερά ριζωμένη στην κοινωνία, που οδηγούν στις δεκάδες γυναικοκτονίες στην χώρα μας;  

   Πρώτα από όλα αξίζει να επικεντρωθεί κανείς στον νέο αυτό, μη καταχωρημένο ακόμη νομικά όρο, της γυναικοκτονίας. Γιατί δεν είναι μια απλή ανθρωποκτονία και η υπόθεση έκλεισε; Η απάντηση βρίσκεται στο κίνητρο του δράστη, το οποίο δεν είναι άλλο από το φύλο του θύματος… Είχε την ατυχία να είναι μια φλύαρη, ίσως ελαφρών ηθών, αντιδραστική γυναίκα. Δεν είναι όμως πλέον και η απουσία της είναι πιο ηχηρή από ότι φαίνεται. Η παράθεση στατιστικών στοιχείων και ποσοστών, αν και λίαν χρήσιμη, δεν θα φέρει τα θύματα πίσω απλώς θα επιβεβαιώσει την τραγικότητα της κατάστασης.

   Η κουλτούρα της σιωπής, της υποταγής είναι ολοφάνερη σε κάθε στάδιο ζωής κάθε γυναίκας και θηλυκότητας. Άμα μιλήσεις θα σε θεωρήσουν ατίθαση, τρελή, ποιος θα σε πάρει; Αιώνες οι γυναίκες  που μιλούσαν χαρακτηρίζονταν ως υστερικές, σουφραζέτες  και μάγισσες που άξιζαν να καούν στην φωτιά. Σήμερα, την σκότωσε επειδή την αγαπούσε και την ζήλευε, άμα δεν την είχε αυτός δεν θα την είχε κανείς, λες και ήταν ακόμη ένα κτήμα του. Δεν μίλησε, γιατί κανείς δεν την άκουγε, γιατί όταν προσπάθησε αγνόησαν την φωνή αγωνίας της και πλέον δεν είναι εδώ. Δεν τον εγκατέλειψε νωρίτερα γιατί είναι γυναίκα και οι γυναίκες δεν παρατάν τους άνδρες τους, ακόμη και αν αυτοί τις πονούν, τις εξευτελίζουν, τις κακοποιούν.

  Οι φωνές των γυναικών είναι δυνατές και ανά τους αιώνες οι ανδροκρατούμενες κοινωνίες τρέμουν στο άκουσμά τους και τις κάνουν να σιωπούν. Όχι πια! Όλοι μαζί μπορούμε να σταματήσουμε  τα φαινόμενα αυτά… Για να μην τρέξει καμιά ποτέ ξανά σαν κυνηγημένη μέσα στην νύκτα, για να μην κλαίει καμιά κάθε βράδυ ώσπου να κοιμηθεί, για να μην την πονά άλλο η αγάπη κανενός, για να μην φοβάται καμία να μιλήσει, για να μην υπάρξει ξανά καμιά λιγότερη… Σπάμε τον φαύλο κύκλο της σιωπής… Καμιά μόνη…

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 5 / 5. Ψήφοι: 23

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Μια εικοσάχρονη φοιτήτρια Αγγλικής Φιλολογίας που ήρθε από την επαρχία στην πρωτεύουσα με κυριότερο σκοπό να ανακαλύψει τις κλίσεις της. Πιστεύω πως όλοι έχουμε έναν σκοπό ζωής, ο δικός μου μέχρι στιγμής είναι να παίρνω και να δίνω θετικά vibes. Και αυτό θα συνεχίσω να κάνω!

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Μετεκλογικό «Και τώρα;»

Μετεκλογικό «Και τώρα;»

Συνολική θεώρηση και κρίση του τι συνέβη στις 25 Ιουνίου δεν θα επιδιώξω να κάνω. Θέλω απλώς να παραθέσω κάποιες σκέψεις. Ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη για την έλλειψη συνοχής, αλλά είναι το τελευταίο που απασχολεί εμένα και, θεωρώ, και εσάς. Αρχικά, θα μπορούσαν να...

Διαβάστε Περισσότερα
Σταματήστε τον θρήνο σας, δε σας πιστεύουμε

Σταματήστε τον θρήνο σας, δε σας πιστεύουμε

Η Ελλάδα θρηνεί. Ξανά.  Μετά το έγκλημα στα Τέμπη που άφησε πίσω του 57 νεκρούς, τους ανθρώπους που έχαναν λίγο καιρό μετά για τρεις συνεχόμενες ημέρες τη ζωή τους περιμένοντας για ένα ανύπαρκτο ασθενοφόρο, αντικρίζουμε εκατοντάδες πρόσφυγες να χάνονται τόσο άδικα,...

Διαβάστε Περισσότερα
Ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ

Ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ

Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές της 21ης Μαΐου, το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου έχει πέσει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα. Η ποιότητά του φαίνεται πως εκπλήσσει και τους πιο απαισιόδοξους. Τα θέματα τα οποία περιέχει είναι ό, τι πρέπει αποκλειστικά για τις κομματικές...

Διαβάστε Περισσότερα
Οι νύχτες που ομόρφυναν την Αθήνα

Οι νύχτες που ομόρφυναν την Αθήνα

Το πρώτο βράδυ, ο Φοίβος Δεληβοριάς ευχήθηκε κάτω απ’ τη σκιά των Βράχων να μη μείνουμε σκιές. Το επόμενο, με τον Σπύρο Γραμμένο νιώσαμε λίγο περισσότερο άνθρωποι. Ή, μάλλον, θυμηθήκαμε και πάλι πώς είναι να είσαι άνθρωπος. Οι νύχτες της 11ης και της 12ης Σεπτεμβρίου...

Διαβάστε Περισσότερα
Η θετική επίδραση της μουσικής στη ζωή μας

Η θετική επίδραση της μουσικής στη ζωή μας

Βράδυ καλοκαιριού και ακούω στο ραδιόφωνο όμορφες μελωδίες. Κάθομαι στο μπαλκόνι και οι μουσικές υποκρούσεις με κάνουν να ταξιδεύω νοερά σε τόπους μακρινούς. Σκέφτομαι πόσο μας χαλαρώνει η μουσική και καταπραΰνει τις πληγές μας. Άραγε, έχετε ποτέ αναλογιστεί πόσα...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This