Στις μέρες μας είναι γεγονός ότι η γενιά μας έχει την τάση να περνά πολύ χρόνο στα social media. Αναρτήσεις, δημοσιεύσεις, φωτογραφίες και γενικότερα στιγμιότυπα της καθημερινότητάς μας κοινοποιούνται σωρηδόν, δεκάδες μηνύματα με φίλους ανταλλάσσονται στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες και γενικότερα θα λέγαμε ότι αντί να μοιραζόμαστε εμπειρίες στον πραγματικό κόσμο μέσω της επικοινωνίας, επιλέγουμε τον εικονικό.
Γιατί συμβαίνει όμως αυτό; Γιατί έχουμε αποξενωθεί από τον περίγυρό μας και νιώθουμε την ανάγκη να δείξουμε ότι περνάμε καλά με αυτόν τον τρόπο;
Αρχικά, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν μόδα της εποχής. Βλέποντας, για παράδειγμα, έναν φίλο μας να ποστάρει κάτι, πιστεύουμε ότι πρέπει να το κάνουμε και εμείς αντίστοιχα. Μας αρέσει δηλαδή να μιμούμαστε τους άλλους, γιατί με αυτόν τον τρόπο νιώθουμε ότι ανήκουμε κάπου και γινόμαστε αποδεκτοί. Ενυπάρχει, με άλλα λόγια, το αίσθημα της ανασφάλειας ότι, αν δεν το κάνουμε, θα μείνουμε προσκολλημένοι πίσω, θα μας πουν οπισθοδρομικούς, ότι και καλά δεν ακολουθούμε τα πρότυπα των ημερών. Ακόμη, δεν έχουμε εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, επιζητάμε συνεχώς την έγκριση και τη γνώμη των άλλων πιστεύοντας λανθασμένα ότι η αξία μας καθορίζεται από την αύξηση των like σε μια φωτογραφία ή των followers. Και στον ερωτικό τομέα, έχει παρατηρηθεί ότι η διαπροσωπική προσέγγιση έχει αντικατασταθεί από το θα κάνω add ή repost στο story.
Αυτό έχει όμως ως αποτέλεσμα, να εθιζόμαστε σε μια πλασματική πραγματικότητα. Χάνοντας την ουσιαστική επαφή κλεινόμαστε ακόμα περισσότερο στον εαυτό μας, γινόμαστε καχύποπτοι και δεν αναπτύσσουμε ουσιαστικές σχέσεις. Δεν αφήνουμε τον εσωτερικό μας κόσμο να εξωτερικευτεί και ενδεχομένως θα λέγαμε ότι χάνουμε να ζούμε ‘’τη στιγμή’’ με τους άλλους, όταν αγχωνόμαστε παραδείγματος χάριν, πότε θα ανεβάσουμε ώστε να δουν οι διαδικτυακοί μας φίλοι ότι πήγαμε διακοπές.
Είναι σημαντικό λοιπόν να προσπαθούμε να αξιοποιούμε τα social media με εποικοδομητικό τρόπο. Να προτιμάμε δηλαδή να ανατρέχουμε σε αυτά, όταν χρειάζεται να ενημερωθούμε για κάτι, ή να προωθήσουμε κάτι που θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει γνωστό, όπως γεγονότα που ταλανίζουν τη χώρα μας, όπως πυρκαγιές, κλιματική αλλαγή ή ένα εθελοντικό πρόγραμμα, στο οποίο συμμετέχουμε και θέλουμε να ενθαρρύνουμε τον κόσμο να πάρει μέρος. Θέματα δηλαδή που θα αποσκοπούν στη βελτίωση της προσωπικότητάς μας και στην ευαισθητοποίηση των γύρω μας και να μην αναλωνόμαστε σε καταστάσεις υποτυπώδεις που μας υπνωτίζουν.
Με αυτόν τον τρόπο, θα νιώσουμε ολοκληρωμένοι διαφυλάσσοντας την προσωπική και ιδιωτική μας ζωή, απολαμβάνοντας το χρόνο που περνάμε δια ζώσης με τους άλλους και ασχολούμενοι παράλληλα με ακανθώδη ζητήματα.
πηγή εικόνας φόντου: https://radar.gr/article/social-media-ayxanoun-ton-kindyno-katathlipsis-to-pio-epikindyno
Προπτυχιακή φοιτήτρια στο τμήμα Διεθνών Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, γεννηθείσα το 2001. Από μικρή ηλικία είχα ενδιαφέρον για τη νομική, τις πολιτικές και τις κοινωνικές επιστήμες, γιατί με βοηθούν να κατανοήσω το πώς οργανώνεται και λειτουργεί ο κόσμος. Αγαπώ τη μουσική, τον εθελοντισμό, τα ταξίδια, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Η ενασχόλησή μου με την αρθρογραφία συντείνει στο να αποτυπώνω τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τα συναισθήματά μου σε μια κοινωνία όπου η αισιοδοξία και τα όνειρα έχουν εκλείψει. Ούσα ευαίσθητη, ρομαντική και έχοντας ενσυναίσθηση για τα κοινωνικά ζητήματα πιστεύω, ότι όλοι μας μπορούμε να θέσουμε το προσωπικό μας στίγμα και λιθαράκι, ώστε να αλλάξουμε τον κόσμο προς το καλύτερο. Άλλωστε όπως έλεγε και ο Ευριπίδης: Μεταβολή πάντων γλυκύ…
0 Σχόλια