Οι Έλληνες ζώντας υπό οθωμανικό ζυγό από τον 15ο αιώνα, δεν ήταν δυνατόν να μην παρασυρθούν από την ανάπτυξη των εθνικισμών του 19ου αιώνα. Ήταν 20 Δεκεμβρίου του 1821 όταν οι παραστάτες του ελληνικού έθνους συγκεντρώθηκαν στην Επίδαυρο και διακήρυξαν την ελληνική ανεξαρτησία. Η κίνηση αυτή ήταν βαθειά επαναστατική και παραπέμπει απευθείας στην αμερικανική επανάσταση που αντίστοιχα ξεκίνησε με τη διακήρυξη της αμερικανικής ανεξαρτησίας. Ο 19ος αιώνας άλλωστε, καλούσε τους υποδουλωμένους λαούς να εναντιωθούν στους δυνάστες τους. Σε αυτό το κλίμα ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση.
Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου
πηγή εικόνας: imerodromos.gr
Το πρώτο ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης εκδηλώθηκε στη Βλαχία. Εκεί το έδαφος ήταν πρόσφορο αφού οι πληθυσμοί ήταν ορθόδοξοι και ζούσαν σε ημιαυτόνομο καθεστώς. Λόγω του ημιαυτόνομου καθεστώτος, οι Οθωμανοί δεν μπορούσαν να κινητοποιήσουν τις δυνάμεις τους στην περιοχή δίχως άδεια από τη Ρωσία. Επίσης, ο ηγεμόνας Μιχαήλ Σούτσος εκτός από Φαναριώτης, ήταν και μυημένος στη Φιλική Εταιρεία. Για αυτούς τους λόγους, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, μέλος της Φιλικής Εταιρείας και αξιωματικός του ρωσικού στρατού επέλεξε την περιοχή αυτή. Ο ίδιος προέλασε με άλλους επαναστάτες φορώντας τη στολή του ρωσικού στρατού ώστε να δοθεί η εικόνα ρωσικής εισβολής ενώ πόνταρε στην υποστήριξη της Ρωσίας. Ο τσάρος όμως μόλις πληροφορήθηκε για τα γεγονότα έδειξε έντονα τη δυσαρέσκεια του διώχνοντας τον Υψηλάντη από τον στρατό και δίνοντας άδεια στις Οθωμανικές δυνάμεις να συντρίψουν τους επαναστάτες στο Δραγατσάνι τον Σεπτέμβριο του 1820.
Παρά την αποτυχία της πρώτης αυτής προσπάθειας, η ιδέα της επανάστασης και της δημιουργίας ενός ελληνικού κράτους συμπαρέσυρε πολλούς ανθρώπους που έβγαιναν να πολεμήσουν με ότι είχαν στη διάθεση τους. Παρόλα αυτά, δεν πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι την καλοδέχτηκαν όλοι εξ αρχής. Οι άνθρωποι ζούσαν επί χρόνια σε μια καθημερινότητα και οι επαναστατικές ομάδες που οργανώνονταν τους καλούσαν να κάνουν στροφή 360 μοιρών. Οι επαναστάτες όμως, είχαν διάφορες τακτικές για να εντάξουν όσους δίσταζαν. Η πιο γνωστή ήταν η τεχνική «βάζω στο αίμα». Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ίσχυε η συλλογική ευθύνη. Αν δηλαδή σε κάποια κοινότητα γινόταν ένα έγκλημα και η διοίκηση δεν εντόπιζε τον ένοχο, η ευθύνη πήγαινε σε όλη την κοινότητα. Συνεπώς οι επαναστάτες πετούσαν πτώματα μουσουλμάνων σε χωριά που εξαναγκάζονταν να μπαίνουν στην επανάσταση αφού στρέφονταν εναντίον των Οθωμανών.
Σε ελλαδικό χώρο, η σημαία της επανάστασης σηκώθηκε πρώτη φορά στις Σπέτσες από την καπετάνισσα Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα στις 13 Μαρτίου του 1821. Η πρώτη πόλη που απελευθερώθηκε στα πλαίσια της Ελληνικής Επανάστασης ήταν τα Καλάβρυτα. Εκεί, οι επαναστάτες ορκίστηκαν στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας πως «κανείς Τούρκος δεν θα μείνει στον Μοριά και σε όλον τον κόσμο». Οι Οθωμανοί υπό τον Ιμπραήμ πασά Αρναούτογλου κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν τους επαναστατημένους Έλληνες. Στις 25 Μαρτίου του 1821, τα Καλάβρυτα ήταν πλέον ελεύθερα. Ήδη από τα μέσα του Μάρτη η επανάσταση είχε συμπαρασύρει τη Μάνη και στις 23 Μαρτίου, ο Μανιάτης Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης μπήκε στην Καλαμάτα. Όλη η Πελοπόννησος πήρε φωτιά. Η επανάσταση ήταν πλέον γεγονός και διεσπάρη σε όλον τον ελλαδικό χώρο.
πηγή φωτογραφίας: sansimera.gr
Η 25η Μαρτίου ως Εθνική Επέτειος για την Ελληνική Επανάσταση επελέγη διότι τότε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός κήρυξε επίσημα την επανάσταση υψώνοντας την ελληνική σημαία στο Μοναστήρι της Αγίας Λαύρας. Η επανάσταση παρόλα αυτά, δεν ήταν θρησκευτική. Αν ήταν, οι Έλληνες θα είχαν ταυτιστεί με την ομόδοξη Ρωσία και όχι με την προτεσταντική Αγγλία. Η Ρωσία όμως καμία διάθεση δεν είχε να βοηθήσει τους Έλληνες, για αυτό και όταν η επανάσταση πλησίαζε στο τέλος της πρότεινε τη δημιουργία τεσσάρων αυτόνομων ελληνικών κρατιδίων και όχι ενός ενιαίου ανεξάρτητου.
Στα 1830, με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου δημιουργήθηκε το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος, το πρώτο εθνικό κράτος που προέκυψε από αποκοπή από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η Ελλάδα μας, με σάρκα και οστά αλλά περιορισμένη σε στενά σύνορα ήταν πλέον έτοιμη να χαράξει το δικό της δρόμο.
φωτογραφία φόντου: wikipedia.org
Τριτοετής φοιτήτρια ιστορίας, ζω στον δικό μου κόσμο ενοχλώντας τους νεκρούς για να αποσπάσω τα μυστικά τους. Ανυπομονώ να ζήσω τη ζωή μου μέσα σε ένα μουσείο. Χρειάζομαι τη μουσική για να αναπνέω και το χορό για να προχωράω. Διδυμάκι με τα όλα μου, θέλω να είμαι περιτριγυρισμένη από κόσμο συνέχεια, να μοιράζομαι με τον κόσμο τις σκέψεις μου και να ακούω τις δικές του. Α! Φυσικά και θέλω να γυρίσω όλον τον κόσμο με ένα αυτοκίνητο εξερευνώντας κάθε σπιθαμή του. Εδώ θα βρείτε μερικές δικές μου σκέψεις. Ελπίζω να τις απολαύσετε!
0 Σχόλια