Κορώνα στα χέρια κρατούσες.
Κάτι γύρευες να βρεις, κάτι ήθελες να απαντήσεις.
Μα μέσα στην βουή της καταιγίδας οι άνθρωποι δεν σηκώνουν το κεφάλι για να δουν τον Θεό που στέκει μπροστά τους σαν ζητιάνος πληγωμένος από τον κόσμο.
Πάρε το στέμμα και φόρεσέ το στα μαλλιά μου.
Θα κρεμαστώ εγώ για σένα.
Ας με έχεις στην μνήμη σου, σαν κάποιον που θυσιάστηκε για την αδιαφορία.
Μεγαλωμένη σε νησί δεν θα μπορούσα παρά να αγαπώ την θάλασσα. Σπουδάζω στην Αθήνα ενώ παράλληλα προσπαθώ να ζήσω όσο πιο ελεύθερα η ελευθερία μου επιτρέπει.
0 Σχόλια