Μάτια όμορφα, θαρμένα από τα τόσα κύματα,
πείτε μου, πώς το φως σας δεν χάνεται;
Πώς γίνεται η βροχή να μην σβήνει την φλόγα και πώς η φλόγα δεν σας καίει την ζωή.
Έχω έναν φίλο, παλιό θαλασσοπόρο, χρόνια αρμενιστής των άστρων,
θα τον ρωτήσω να μου πει για τους αστερισμούς στις καταιγίδες
και ίσως τότε μάθω να σκουπίζω την ψυχή μου.
Μεγαλωμένη σε νησί δεν θα μπορούσα παρά να αγαπώ την θάλασσα. Σπουδάζω στην Αθήνα ενώ παράλληλα προσπαθώ να ζήσω όσο πιο ελεύθερα η ελευθερία μου επιτρέπει.
Όταν ο ήλιος έσκυψε να φιλήσει τη θάλασσα είδε τον εαυτό του να καθρεπτίζεται στα κρυστάλλινα νερά της και απόρησε πώς γίνεται να είναι τόσο λαμπερός σε έναν κόσμο τόσο σκοτεινό. Τότε η θάλασσα του απάντησε πως χαρίζει φως και ελπίδα σε όσους έχουν το σκοτάδι στην...
Λένε τον θάνατο μην τον φοβάσαι Για τη ζωή μόνο να λυπάσαι Ζωντανοί νεκροί κυκλοφορούν παντού Γίνε μια σπίθα εξαγνισμού Ξύπνα από τη λήθη που είσαι τώρα Άλλαξε και πάρε άλλο χρώμα Βάψ’ τη ζωή όπως σου ταιριάζει Δώσ’ της ένα σχήμα να σου μοιάζει...
Θα σου πω ένα παραμύθι που δεν μοιάζει με τα άλλα. Για μια γυάλινη πόλη μακριά από εδώ…ή πολύ πιο κοντά απ’ όσο νομίζεις. Εσύ θα μου πεις στο τέλος. Εκεί επικρατούν πάντα χαμηλές θερμοκρασίες, ψυχρές. Για να ταιριάζουν με τη γενικότερη ατμόσφαιρα. Δεν θα δεις...
5.00 Ο ουρανός σκεπάζεται ακόμη με το πέπλο της νύχτας. Χάνεται σε ένα όνειρο εξίσου σκοτεινό μα γεμάτο αστραφτερά σωματίδια. Αστέρια που με τη λάμψη τους γίνονται ο χάρτης για τους ονειροπόλους ταξιδιώτες. Κοίτα το φεγγάρι πως λάμπει από την αγάπη σου. Έτσι και γω...
Και επειδή φοβόμουν την βροχή καταιγίδα δεν έγινα ποτέ. Και ήθελα τόσο πολύ το άστρο μου να λάμψει που ξέχασα τον πόνο μου να θάψω. Γιατί αν λαχταράς ουρανό πρέπει τα πόδια από την στεριά να ξεριζώσεις. Δεν φτάνουν τα λόγια για να γίνουν οι πράξεις. Και οι πράξεις δεν...
Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.
0 Σχόλια