Παρερμηνείες

23 Αυγούστου, 2021

Σκορπίσανε για πάντα τα φιλιά μας,

στου άνεμου τους αδιάβατους δρόμους που κανείς θνητός δεν τόλμησε να ονειρευτεί.

Μα ήταν τόσο γλυκιά η πλάνη που στο κλάμα μας έσταζε μέλι αντί για δάκρυα.

Και τα σωθικά μας φώναζαν “ζήτω το φως, ζήτω το φως”.

Αλλά αυτό δεν ήταν λάμψη,

ήταν η χαλασμένη λάμπα στο γραφείο τελετών που ξεψυχούσε,

ενώ εμείς προετοιμάζαμε την κηδεία του έρωτά μας.

Πόσο χρήσιμο ήταν αυτό το άρθρο για εσένα?

Αξιολόγησέ το, επιλέγοντας τη φατσούλα που επιθυμείς!

Μέσος όρος: 0 / 5. Ψήφοι: 0

Καμία ψήφος μέχρι στιγμής! Αξιολόγησέ το πρώτος/η.

Λυπούμαστε πολύ που αυτό το άρθρο δεν ήταν χρήσιμο για εσένα!

Βοήθησέ μας να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο!

Πες μας, πως μπορούμε να βελτιώσουμε αυτό το άρθρο?

Δημοσιεύσεις

Μεγαλωμένη σε νησί δεν θα μπορούσα παρά να αγαπώ την θάλασσα. Σπουδάζω στην Αθήνα ενώ παράλληλα προσπαθώ να ζήσω όσο πιο ελεύθερα η ελευθερία μου επιτρέπει.

Σχετικά θέματα: poem // poetry // tambook // tambook.gr // ποίημα // ποίηση

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

ΝΟΤΙΑΣ

ΝΟΤΙΑΣ

Τόπος στεγνός σαν τους κάβους που βιράρανε σε κάποιο ρυμουλκό της Σενεγάλης Ή ανυπόφορος όπως το θεϊικό, που έτρεχε στο deck και στα αμπάρια του λιονταριού, ένα καλοκαιρινό μήνα του ‘21 κάπου στην Γουινέα  Μισές ήταν οι μέρες που γνώρισα πρώτη φορά τη φτώχεια στη γη...

Διαβάστε Περισσότερα
Ανθρωπόμορφα βιβλία

Ανθρωπόμορφα βιβλία

Παρατηρούσα τις προάλλες το αγαπημένο μου βιβλίο και συνειδητοποίησα πόσο πολύ μου μοιάζει. Πόσο πολύ σου μοιάζει. Και γενικότερα πόσες ομοιότητες έχουμε με τα βιβλία.   Είναι επιβλητικά στην όψη κι εκπέμπουν μυστήριο. Μαθαίνεις λίγες λέξεις γι' αυτά κι...

Διαβάστε Περισσότερα
Οι πενιές του νιάτου

Οι πενιές του νιάτου

Δεκαπενταύγουστο στο κέντρο γυρνούσα σαν τον Τσίου καταλήγοντας για μπύρες στη Βαλτετσίου άλλο ένα καλοκαίρι ξεχασμένος στην πρωτεύουσα εγώ, η Ακρόπολη και οι κατσαρίδες στο διαμέρισμα   Σεπτέμβριο βγήκα σε άδεια καλοκαιρινή δεν ξαναματαένιωσα τέτοια ηδονή...

Διαβάστε Περισσότερα
Στίγμα

Στίγμα

Στεριές θαμμένες μας κυνηγάν Μόνο στους χάρτες και στης γέφυρας τις οθόνες Συχνά τα νέα μας τα φέρνουν πουλιά Που σπάν άφοβα του ορίζοντα τους κανόνες   Οι λαμαρίνες καίνε από τον ήλιο και τα γκάζια Και το κεφάλι σου δεν στρεφεις πότε στην πλώρη Σε κυνηγάν...

Διαβάστε Περισσότερα

0 Σχόλια

Υποβάλετε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Εγγράψου τώρα στο Newsletter μας

Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.

Η εγγραφή σου ολοκληρώθηκε με επιτυχία!

Share This