Εν τέλει η δικαιοσύνη είναι τυφλή ή κάνει τα στραβά μάτια; Υπάρχει και, εάν ναι, μήπως λειτουργεί επιλεκτικά και αποτελεί προνόμιο; Στις ήδη δυσμενείς συνθήκες μέσα στις οποίες βαδίζει μια κοινωνία χωρίς σχέδιο σωτηρίας, ήρθε άλλο ένα μαυρισμένο κομμάτι του παζλ να μας θυμίσει για τι αξίζει να μάχεται κανείς. Σε μια περίοδο κρίσης ηθικής, πολιτισμικής, πολιτικής, κοινωνικής και άλλα πολλά, η απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση της δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου μας αφήνει ένα βαρύ αίσθημα ήττας. Η αναμενόμενη καταδίκη του κοσμηματοπώλη και του μεσίτη, όπως και η μέτρια πλειοψηφία με την οποία αθωώθηκαν τελικά οι αστυνομικοί που λιντσάραν τον Ζακ μετριάζει ελάχιστα μια ήττα σημαδιακή για την πρόοδο ή, καλύτερα, τη στασιμότητα, ίσως και την οπισθοδρόμηση, αυτής της κοινωνίας.
Όσο και να περίμενα να περάσει ο θυμός για να γράψω κι εγώ δυο λόγια, αυτή η στιγμή θα ερχόταν πολύ δύσκολα. Δύο «νοικοκυραίοι» καταδικάστηκαν για θανατηφόρα σωματική βλάβη, ενώ τέσσερεις αστυνομικοί αθωώθηκαν για το λιντσάρισμα έναντι του ημιθανή Ζακ Κωστόπουλου. 14 κλωτσιές σε 11 δευτερόλεπτα τον αφήνουν ετοιμοθάνατο πριν αναλάβουν δράση οι αστυνομικοί, χρησιμοποιώντας άσκοπη βία σε έναν άνθρωπο ακίνδυνο εκείνη τη στιγμή και σέρνοντάς τον στην οδό Γλάδστωνος. Και τα “χτυπήματα” δε σταμάτησαν εκεί∙ σε όλη την πορεία της υπόθεσης έγιναν πάμπολλες προσπάθειες “ξεπλύματος” του ονόματος των κατηγορουμένων, καθώς και αμαύρωσης του χαρακτήρα του αδικοχαμένου Ζακ.
Ένας άνθρωπος που ήξερε μόνο να μοιράζει χαμόγελα δολοφονήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου του 2018 στην οδό Γλάδστωνος και, έκτοτε, δολοφονείται κατ’ εξακολούθηση στον βωμό του τριπτύχου που αιωρείται ακόμα στον ουρανό της κοινωνίας μας. Αν ακόμα αναρωτιέσαι ποιοι χάσαμε και αν ανήκεις κι εσύ στους ηττημένους, ελπίζω να φροντίσεις να βρεις απάντηση σε αυτήν την ερώτηση.
Ζακ, το παρακάτω τραγούδι σου ανήκει δικαιωματικά. Δε σου αξίζει αυτός ο κόσμος.
πηγή εικόνας: in.gr
Γεννηθείς 25 μέρες μετά την είσοδο του 21ου αιώνα, μετανάστης τόσο από άλλη χώρα όσο και εσωτερικός, μεγαλωμένος στη Λαμία, είμαι από το 2018 φοιτητής της Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Λάτρης του αθλητισμού, με μεγάλη συμπάθεια στο ποδόσφαιρο και ερωτευμένος με την κλασική λογοτεχνία (ειδικώς με τους Ρώσους Ντοστογιέφσκι και Τολστόι). Κάτοικος πλέον του δήμου Ζωγράφου απολαμβάνω τη φοιτητική μου ζωή ανακαλύπτοντας νέα μέρη (κυρίως εντός Αττικής) και ψάχνοντας νέες ασχολίες και δραστηριότητες.
0 Σχόλια