Με έμαθαν από παιδί
να αντιμάχομαι τον φόβο.
Σε μία ανδρεία με δηλητήριο.
Μια γενναιότητα επίπλαστη.
-μα αν τα μάτια σου δεν βλέπουν το Θεριό,
θα σου επιτεθεί.
Και τότε τι θα κάνεις; Θα λες πως δεν πληγιάστηκες;
Κι αφού πολύ το σκέφτηκα
κατέληξα στο εξής
(και να μου συγχωρείτε την πεζολογία
κανονοθέτες της ποιητικής)
“Θα με αφουγκράζομαι
Για να με προστατέψω”.
Ogni persona porta la sua valigia. Piccola, media o grande. Semplice e monocromatica o colorata piene di disegni. Con ruote rotte o buchi nel casi. Questa valigia arriva con la nostra nascita, anche se non lo sappiamo. E a seconda delle nostre esperienze, assume ogni...
Τα πιο μεγάλα μυστικά Τα πιο πικρά σου βάσανα Τα μοιράστηκες με περαστικούς και άγνωστους για σένα ανθρώπους. Ανθρώπους που περίμενες μαζί τους στη στάση του λεωφορείου… Ανθρώπους που συνάντησες τυχαία στο δρόμο και σε σταμάτησαν για να σε ρωτήσουν κάτι… Ανθρώπους...
Τόπος στεγνός σαν τους κάβους που βιράρανε σε κάποιο ρυμουλκό της Σενεγάλης Ή ανυπόφορος όπως το θεϊικό, που έτρεχε στο deck και στα αμπάρια του λιονταριού, ένα καλοκαιρινό μήνα του ‘21 κάπου στην Γουινέα Μισές ήταν οι μέρες που γνώρισα πρώτη φορά τη φτώχεια στη γη...
“Δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι. Όμως σε παρακαλώ μην με παρεξηγήσεις, προτού με διαβάσεις. Ούτε μη βιαστείς να βγάλεις ξαφνικά συμπεράσματα για μένα. Γιατί αυτό κάνουν πάντα όλοι. Και πώς να τους συμπαθήσω μετά; Μην με αδικήσεις, προτού περπατήσεις με τα...
Στεριές θαμμένες μας κυνηγάν Μόνο στους χάρτες και στης γέφυρας τις οθόνες Συχνά τα νέα μας τα φέρνουν πουλιά Που σπάν άφοβα του ορίζοντα τους κανόνες Οι λαμαρίνες καίνε από τον ήλιο και τα γκάζια Και το κεφάλι σου δεν στρεφεις πότε στην πλώρη Σε κυνηγάν...
Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.
0 Σχόλια