Οι άνθρωποι αλλάζουν. Ακόμα κι ο διάβολος σαν πρώτα ήταν άγγελος. Αλλάζει ο άνθρωπος; Δεν αλλάζει; Ειλικρινά, το παραπάνω ερώτημα πολλάκις έχει βασανίσει το μυαλό μου, το μυαλό σου, το μυαλό όλων. Πόσες φορές αγανάκτησες με την επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά...
Πριν καλά-καλά προλάβεις να αποχαιρετήσεις το λύκειο, τους φίλους και τους συμμαθητές, που με άλλους μοιράστηκες τρία, με άλλους έξι και με άλλους πολύ περισσότερα χρόνια από την παιδική και εφηβική σου ηλικία, υποχρεώνεσαι (για χάρη του εαυτού σου, των γονιών και των...
Ορίστε λοιπόν. Φτάσαμε αισίως στο 2020. Μια νέα δεκαετία ανοίγεται μπροστά μας και, όπως κάθε φορά σε αυτές τις περιστάσεις, οι άνθρωποι θέτουμε νέους στόχους, ανταλλάσσουμε ευχές και κοιτάμε το μέλλον με αισιοδοξία. Στο τελευταίο ίσως να επιδρά και το φαγοπότι των...
Ας πούμε οτι η τηλεόραση αποτελεί ακόμα το δημοφιλέστερο μέσο επικοινωνίας, άλλωστε αυτό που διαβάζετε τώρα δεν είναι ένα ακόμα debate μεταξύ διαδικτύου και τηλεόρασης. Ανεξάρτητα από το τι λένε τα στατιστικά και οι δημοσκοπήσεις, θα χρησιμοποιήσω σε αυτό το άρθρο ένα...
Είναι αυτές οι μέρες του χρόνου. Αυτές που.. θέλοντας και μη, κάνεις έναν απολογισμό για τη χρονιά που μόλις πέρασε. Ο καθένας μας φτάνει σε διάφορα συμπεράσματα, ανάλογα πάντα με το πώς προσεγγίζει τα πράγματα. Ο νέος χρόνος θα βρει κάποιους χαρούμενους, μερικούς...
Όλα απολύτως φυσιολογικά στην πόλη μου. Πόρτες και παράθυρα κλειστά. Η βόλτα στα φωτισμένα σοκάκια μυρίζει καυσαέριο, και τα διαμερίσματα στην πολυκατοικία μου μυρίζουν λιβάνι. Η εκκλησία την Κυριακή το πρωί είναι γεμάτη. Γεμάτη ανθρώπους με κάθε λογής πρόβλημα που...
Μέσα σε αίθουσες με έδρανα και περιορισμούς δεν μπορούν όλοι να βρουν την ζωή τους. Είναι άραγε το βάρος όλων αυτών των κοινωνικών «πρέπει» που μας οδηγεί στο τρίτο σκαλοπάτι της εκπαίδευσης ή η πραγματική επιθυμία μας για γνώση; «Πήγαινε να μάθεις γράμματα, πήγαινε...
Όλοι γνωρίζουμε ότι τα ταξίδια είναι ο καλύτερος τρόπος για να ξεφύγεις από τη καθημερινότητα. Κατέληξα κι εγώ στο ίδιο συμπέρασμα, όταν στα τέλη του περασμένου μήνα πραγματοποίησα το ταξίδι μου στη Νυρεμβέργη, μια πόλη της Γερμανίας, μια ώρα από το Μόναχο. Για όποιον...
Μια ανάσα πριν τα Χριστούγεννα και τα φωτάκια μπορεί να λάμπουν στο δέντρο αλλά το φως δεν νοεί να εμφανιστεί μέσα μας. Είναι σύνηθες μια μερίδα ανθρώπων να μελαγχολεί αναπολώντας τις περασμένες χρονιές (κάθε πέρυσι και καλύτερα) με ένα απροσδιόριστο, χαζό και ανούσιο...
Είμαστε τα παιδιά της θλίψης Δυστυχισμένα, βασανισμένα πλάσματα Κυνηγημένα από τις ύαινες Σκλάβοι στων θνητών τα χάσματα Είμαστε τα παιδιά της λήθης Βρεγμένα έως το κόκκαλο από τις καταιγίδες Προδομένα θύματα εγκλωβισμένα σε νησίδες Ξεχασμένα και αζήτητα Βορά...
Ενός λεπτού σιωπή για μας. Για μας που ποτέ δεν είπαμε σαγαπώ. Για μας που ανάψαμε και καήκαμε μόνοι μας στις φλόγες της ελπίδας. Ενός λεπτού σιγή. Για μας που όσο πλησιάζαμε τον ουρανό τόσο αυτός διαλυόταν. Για μας που δεν αγαπηθήκαμε σε έναν κόσμο που πνίγεται στην...
Κομπιάζουμε τα βράδια με το φως Και δεν εμπιστευόμαστε τις λέξεις. Ποιος θα μας της βγάλει έτσι μπερδεμένες που είναι με τις φλέβες μας; Μια λάθος απόστροφος και θα πεθάνουμε από αιμορραγία. Κράτα το στόμα σου κλειστό. Πώς θα θυσιαστούμε εμείς για τους άλλους;...
Θα κάνω τον πόνο σου γλυκό πιοτό και θα το ρίξω στις ανοιχτές πληγές μου. Βάλσαμο το δάκρυ για αυτούς που δεν ξέρουν από ευτυχία και φωνάζουν για να ζήσουν. Και όσο για τα πνεύματα που στέλνει ο έρωτας για να μας σύρει στον χαμό, μην φοβάσαι. Θα βάλουμε τα λάθη...
Μια ζωή να περιμένουμε να ζήσουμε κάτι που να αξίζει το τίμημα της γέννας. Ψαχνόμαστε, κλαίμε, γονατίζουμε μετρώντας στιγμή προς στιγμή την πορεία μας προς το τέλος. Πόσο ακόμα θα αντέχουμε την βελόνα να μας τρυπάει για να τεντώνεται ξανά και ξανά η ολιγόχρονη κλωστή...
Είναι η καθημερινότητα; Είναι η κοινωνία; Είναι ο αιώνας; Είμαστε εμείς; Δεν ξέρω ποιος από όλους είναι ο κύριος υπαίτιος για τα παρακάτω, αλλά είναι δεδομένο πως ο άνθρωπος στο Δύο Είκοσι μ.Χ. δεν κουνιέται ρούπι από την ζώνη της άνεσής του. Κυριολεκτικά και...
Είναι ασφαλές να πούμε πως δεν μας έχουν τάξει δεύτερη ζωή ή και να μας έχουν εμείς δεν το γνωρίζουμε. Και αντί να μας τρομοκρατεί, η αλήθεια αυτή θα έπρεπε να μας ξυπνάει από τον λήθαργο που πέφτουμε και βάζουμε την ύπαρξη μας σε παύση, σε επανάληψη, σε τρέξιμο. Δεν...
Αναβλητικός παράγοντας στο κυνήγι και την πραγματοποίηση των στόχων είναι ο αιώνιος φόβος για την αποτυχία. Πάντα να μας τρομάζει αυτή η αίσθηση της ανικανότητας και της ανεπάρκειας! Να τρέμουμε μήπως ρεζιλευτούμε επειδή δεν κατορθώσαμε με την πρώτη προσπάθεια να...
Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.