Με την Ελλάδα στις φλόγες, με τόσες περιουσίες να καίγονται και τέτοια οικολογική καταστροφή να λαμβάνει χώρα είναι κάτι παραπάνω από λογικό να ξεχειλίζει η οργή, ο θυμός, η απόγνωση. Οι άνθρωποι προσπαθούμε απεγνωσμένα να αποδώσουμε ευθύνες για αυτήν την τραγωδία και να επιτύχουμε την πολυπόθητη κάθαρση. Λογικό κι επόμενο είναι επίσης να ξεπερνώνται και τα όρια, να υποπέφτουμε σε υπερβολές και να γινόμαστε απότομοι, με τέτοια καταστροφή ενώπιόν μας πόσο ψύχραιμοι να παραμείνουμε άλλωστε; Ένα τέτοιο δείγμα είναι και το κορυφαίο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τρεντ #μητσοτακηγαμιεσαι, το οποίο φυσικά και προκύπτει από τον εκνευρισμό στον οποίον οι περισσότεροι έχουμε οδηγηθεί αντικρίζοντας τη χώρα μας να καταρρέει.
Πράγματι, οι ευθύνες είναι αδιαμφισβήτητες. Οι αβλεψίες πολλές και εγκληματικές. Οι προ μηνών εξαγγελίες για ένα ήρεμο καλοκαίρι και έναν κρατικό μηχανισμό σε ετοιμότητα απεδείχθησαν κενά λόγια. Οι διαβεβαιώσεις ήταν τελικά αναληθείς, όλα τα παραπάνω δεν ήταν τίποτα παρά ένα επικοινωνιακό τρικ με στόχο όλοι εμείς, οι πολίτες αυτής της χώρας, να βυθιστούμε σε μια ανυπόστατη νιρβάνα, έχοντας το κεφάλι μας ήσυχο για την κυβέρνηση που δουλεύει ανελλιπώς για τη δική μας τη φροντίδα (αυτό δεν έκανε πάντα άλλωστε;). Ως εκ τούτου, το μένος μπορεί μέχρι ενός σημείου να δικαιολογηθεί. Μέχρι ενός σημείου, όμως, γιατί το τρεντ για το οποίο έγινε λόγος παραπάνω δεν θα έπρεπε υπό κανονικές συνθήκες να μας εκφράζει.
Το τελευταίο που θα θέλαμε ετούτη τη στιγμή είναι να καταλήξουμε σαν και κάτι γραφικούς, οι οποίοι κρύβονται πίσω από ένα πληκτρολόγιο και γίνονται δικαστές των πάντων ξερνώντας άπλετο βόθρο και οξύνοντας τα πνεύματα. Όχι, η κατάσταση απέχει πολύ από το ιδανικό. Ίσως και να είναι η δυσκολότερη που θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε, αν σε αυτές τις άνευ προηγουμένου πυρκαγιές προσθέσει κανείς και την ατελείωτη περιπέτεια με τον ιό, τις ζωές που δεν έχουμε πάρει πίσω και ούτω κάθε εξής. Παρόλα αυτά, η λύση δεν είναι να στηριχθούμε στο άρμα του #μητσοτακηγαμιεσαι, ένα σύνθημα βγαλμένο από τα γήπεδα, που μας απομακρύνει από την πολιτική ευπρέπεια και ρίχνει κατά πολύ το επίπεδο του ήδη καταβαραθρωμένου δημοσίου διαλόγου. Δεν είναι δυνατόν το μόνο που έχουμε να καταθέσουμε να είναι μια καφενειακού τύπου έκφραση, δείχνοντας ασέβεια σε έναν ολόκληρο θεσμό, να αντιμετωπίζουμε με τέτοια εξαχρείωση έναν άνθρωπο που, στο κάτω-κάτω της γραφής, κάποιοι συμπολίτες μας στήριξαν με την επιλογή τους στην κάλπη της 7ης Ιουλίου 2019. Πέραν τούτου, αν το σκεφτούμε και λίγο καλύτερα, δίδεται έτσι μια ανεπανάληπτη ευκαιρία στον ίδιο και εν γένει στους υπευθύνους να αποπροσανατολίσουν τη συζήτηση, να στρέψουν τα βλέμματα οπουδήποτε αλλού εκτός από το πρόβλημα που κυριολεκτικά μας καίει, κάνοντας λόγο για άναρθρες κραυγές χουλιγκάνων που δεν έχουν απολύτως τίποτα να πουν και είναι «ενδεικτικές του επιπέδου της αντιπολίτευσης». Δε φτάνει που μας χρωστάνε, θα μας πάρουν και το βόδι δηλαδή.
Ο στόχος μας θα πρέπει να είναι να θέσουμε ψύχραιμα και στοχευμένα τα ζητήματα που μας αφορούν στο τραπέζι του δημοσίου διαλόγου. Να υπογραμμίσουμε τις κυβερνητικές αστοχίες (κυβερνητικά εγκλήματα, καλύτερα), να φωνάξουμε όσο δυνατότερα μπορούμε για τις ενέργειες που πρέπει να γίνουν αύριο κιόλας το πρωί, προκειμένου να προλάβουμε μελλοντικές τέτοιες περιστάσεις και να προφυλάξουμε το χειμαζόμενο από τους εμπρησμούς και την κλιματική κρίση περιβάλλον.
Γιατί ο νεαρός που φωνάζει χασκογελώντας πίσω από μια τηλεοπτική κάμερα «Μητσοτάκη γαμιέσαι» υποσκάπτει, στην τελική, όλη την προσπάθεια των πολιτών να ακουστούν, να προκαλέσουν πραγματικούς τριγμούς στο κυβερνητικό στρατόπεδο και να πιέσουν (και) για πολιτικές εξελίξεις. Πείτε για τα αντιπυρικά έργα που δεν έγιναν, πείτε για την πρόληψη που δεν υφίσταται ούτε ως ιδέα, πείτε για το υποστελεχωμένο και εξαθλιωμένο πυροσβεστικό σώμα, πείτε για την κρατική προθυμία να βοηθηθούν οι φίλοι ολιγάρχες χωρίς καμιά αιδώ για το πλήγμα που ταυτόχρονα καταφέρεται κατά του κοινωνικού συνόλου. Πείτε για τις εξορύξεις που πρέπει να σταματήσουν, πείτε για τα δάση και τους ανθρώπους που κινδυνεύουν. Αν το μόνο που έχετε να πείτε είναι ένα «Μητσοτάκη γαμιέσαι» βγάλτε απλώς τον σκασμό.
Υπομονή και όλα θα αλλάξουν.
Γεννημένος την εικοστή δεύτερη ημέρα του πρώτου Αυγούστου της χιλιετίας μας και μεγαλωμένος στο Γαλάτσι Αττικής, φοιτώ στο τμήμα της Φιλολογίας στην Αθήνα. Λάτρης της λογοτεχνίας, δεινός (;) ταβλαδόρος, φίλος των ταξιδιών και του αθλητισμού, Νταλαρικός και Μαλαμικός και πεπεισμένος ότι δεν γνωρίζω τίποτα γράφω στο t.a.m.book άρθρα γενικής θεματολογίας. Ή αλλιώς, ό,τι μου πει ο Μαντζεβελάκης!
0 Σχόλια