Δεν έπρεπε να αναμειχθώ
Βγάζουν τα όπλα και τους συγχαίρουν
Εύχονται περαστικά σε υγιείς
Και τα βάζουν με αναμνήσεις άπνοες.
Δεν έπρεπε να αναμειχθώ
Σαν χθες γεννήθηκε ο Πικάσο
Και σήμερα είμαστε όλοι πίνακάς του
Χρώματα σε βιβλία
Λέξεις σε καμβάδες
Μα αυτή είναι η εξέλιξη
Διαφορετικό θα πει να το δέχεσαι με ανοιχτό το στόμα!
Έπρεπε να αναμειχθώ
Για να μην είμαι χρώμα λευκό σε άσπρη σελίδα
Να μην είμαι λέξη μελανή σε μαύρο πίνακα.
Φοβάμαι θα πει παλεύω!
Γεννηθείς 25 μέρες μετά την είσοδο του 21ου αιώνα, μετανάστης τόσο από άλλη χώρα όσο και εσωτερικός, μεγαλωμένος στη Λαμία, είμαι από το 2018 φοιτητής της Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Λάτρης του αθλητισμού, με μεγάλη συμπάθεια στο ποδόσφαιρο και ερωτευμένος με την κλασική λογοτεχνία (ειδικώς με τους Ρώσους Ντοστογιέφσκι και Τολστόι). Κάτοικος πλέον του δήμου Ζωγράφου απολαμβάνω τη φοιτητική μου ζωή ανακαλύπτοντας νέα μέρη (κυρίως εντός Αττικής) και ψάχνοντας νέες ασχολίες και δραστηριότητες.
0 Σχόλια