Του πήρα την πένα
Σας γράφω τα νέα
Πέθανα αναίτια
Μια μέρα μοιραία
Με κάνατε σύνθημα
Τ’ όνομά μου κυλά
Απ’ των ανθρώπων τα χείλη
Που ψάχνουν γιατρειά
Με πάτησαν κάποιοι
Κρατώντας ασπίδες
Όλοι ήταν παρόντες
Κι εσύ, κι εσύ με είδες
Μα εγώ ήθελα να πίνω
Τον άνθρωπό μου να γδύνω
Στο δρόμο να μείνω
Σπουδαίος να γίνω
Ήθελα εκείνο, εκείνο κι εκείνο
Έγινα σύμβολο
Τρόμος όσων άρχουν
Μα ήθελα ηρεμία
Σύμβολα να μην υπάρχουν.
Γεννηθείς 25 μέρες μετά την είσοδο του 21ου αιώνα, μετανάστης τόσο από άλλη χώρα όσο και εσωτερικός, μεγαλωμένος στη Λαμία, είμαι από το 2018 φοιτητής της Ελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Λάτρης του αθλητισμού, με μεγάλη συμπάθεια στο ποδόσφαιρο και ερωτευμένος με την κλασική λογοτεχνία (ειδικώς με τους Ρώσους Ντοστογιέφσκι και Τολστόι). Κάτοικος πλέον του δήμου Ζωγράφου απολαμβάνω τη φοιτητική μου ζωή ανακαλύπτοντας νέα μέρη (κυρίως εντός Αττικής) και ψάχνοντας νέες ασχολίες και δραστηριότητες.
0 Σχόλια