Δεκέμβριος 2020. Δεν είμαι άνθρωπος που συγκινείται εύκολα, αλλά ακόμα και να συγκινηθώ δεν συνηθίζω να το δείχνω. Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν, έξω κάνει κρύο (μερικές μέρες περισσότερο από άλλες) και βρισκόμαστε ακόμα σε καραντίνα. Εν μέσω καραντίνας είναι λογικό όλοι...
Ο παραπάνω τίτλος που επέλεξα για να πλαισιώσω το άρθρο μου είναι από τα πολύ αγαπημένα μου τραγούδια και θα έλεγα μάλιστα και από τα πιο ταιριαστά για τις μέρες που ζούμε. Δεν πρόκειται για απολογισμό της χρονιάς που πέρασε ή όπως την αποκαλώ ένα ‘’roller coaster’’...
Πρόσφατα, ίσως και με λίγη καθυστέρηση, παρακολούθησα ένα ντοκιμαντέρ παραγωγής του Netfilx με τίτλο «Το κοινωνικό δίλημμα» (“The social dilemma”). Μιάμιση ώρα μεγάλου όγκου πληροφορίας ήρθε μπροστά στα μάτια μου γεμίζοντάς με με αμφιβολία, εκνευρισμό, φόβο και κυρίως...
Δεν χρειάζεται να μιλήσω πολύ για το 2020. Η χρονιά πάει από το κακό στο χειρότερο. Κι όμως, δεν θα αναφερθεί ούτε ο πολυσυζητημένος COVID-19, ούτε κανένα από τα θέματα που απασχολούν την ελληνική τι-βι. Εν έτει 2020, δυσκολευόμαστε ακόμη να αποδεχτούμε ότι υπάρχουν...
Ζώντας σε ένα αχαρτογράφητο αύριο που δεν γνωρίζουμε πόσα νέα και έκτακτα μέτρα θα σημειωθούν στις σελίδες μιας πλειάδας δημοσιογράφων (αλλά ποιος ξέρει, ενδέχεται και σε αυτές των βιβλίων που θα μελετάμε κάποτε με τα εγγόνια μας) κάθισα και αναλογίστηκα τη σχέση που...
Ναι, το ξέρω! Συμβαίνουν απίστευτα πράγματα. Ένα ακόμη lockdown και η αβεβαιότητα να πλανάται γύρω από τα κεφάλια όλων μας δημιουργώντας μας ‘’γκρίζες’’ σκέψεις και καταβάλλοντας μας. Δυστυχώς, πολλές φορές είναι πολύ ζόρικο μέσα σε δύσκολους καιρούς να μπορέσεις να...
Η χώρα μας διαθέτει τη μοναδική ικανότητα να μας εκπλήσσει διαρκώς. Τι και αν ατελείωτα προβλήματα μας μαστίζουν, τι και αν μια πανδημία μας βρήκε ως κερασάκι πάνω από μια ανυπέρβλητη οικονομική κρίση, η στόφα μας είναι τέτοια που σε ζητήματα πολιτισμού και...
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ τι πραγματικά σημαίνει για εσένα η λέξη «ευγνωμοσύνη»; Ποιες εικόνες σου έρχονται στο νου κάνοντας αυτή την σκέψη; Προσωπικά, στο μυαλό μου, «ευγνωμοσύνη» σήμαινε να μην είμαι αχάριστη, χωρίς βέβαια να έχω σκεφτεί εκτενώς σε τι ωφελεί αυτό και...
Απόρριψη. Μια λέξη που όλοι μας φοβόμαστε. Ή μάλλον δε φοβόμαστε τη λέξη, αλλά την σημασία που της έχουμε δώσει. Μια αρνητική έννοια που οι περισσότεροι δε θέλουν καν να βιώσουν. Το περίεργο είναι ότι όλοι μας την έχουμε νιώσει στο πετσί μας αλλά κανένας μας δεν...
Η υπόθεση της μεταγωγής και ακολούθως της απεργίας πείνας του ΔΚ έχει απασχολήσει όσο λίγες το ελληνικό κοινό αυτές τις μέρες. Για την ακρίβεια, υπάρχει η εντύπωση πως αν δεν υπήρχε ο κορωνοϊός ίσως ο δημόσιος διάλογος να είχε στο επίκεντρο αποκλειστικά αυτό το θέμα....
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, ημέρα καθοριστική, καθώς θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1977 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ για να αναδείξει τα προβλήματα και να προωθήσει τα δικαιώματα της γυναίκας. Όλα ξεκίνησαν από την μεγάλη εκδήλωση διαμαρτυρίας που έγινε...
Από ότι φαίνεται, είναι δύσκολο να είμαστε άνθρωποι. Από την πρώτη στιγμή που ερχόμαστε στη ζωή, το κλάμα είναι η πρώτη μας αντίδραση στο ανεξήγητο που συμβαίνει γύρω μας. Ψάχνουμε ασύστολα να πιαστούμε από κάπου, έτσι, ηρεμούμε μόνο στην αγκαλιά του ανθρώπου εκείνου...
Κάποτε τον κόσμο αυτό ταλάνιζαν πόλεμοι, φτώχεια και πείνα. Η ανθρωπότητα διψούσε για το αυτονόητο, τη ζωή και την ελευθερία κι όμως κάθε φορά είχε να αντιμετωπίζει και ένα νέο εμπόδιο. Επικρατούσε μια τραγωδία, καθώς οι άνθρωποι δεν είχαν ούτε τα βασικά για να...
Το να δίνουμε σημασία στο τώρα, ενώ υπάρχουν πολλά υποσχόμενα αύριο στα οποία έχουμε εναποθέσει πολλές από τις ελπίδες μας για το κάτι καλύτερο, προσφέρει σε εμάς την δυνατότητα να αντιληφθούμε την αξία του χρόνου. Ο χρόνος θεωρείται από την επιστήμη πολύ σημαντική...
Σπασμένα κομμάτια γυαλιού στο πάτωμα, κάποια τόσο μικρά αλλά ακόμα λαμπερά, κάποια μεγαλύτερα, σου δημιουργούν την ψευδαίσθηση ότι μπορείς με μια απλή κόλλα να τα επαναφέρεις στην αρχική τους μορφή. Ποιος ξέρει ποια να ήταν η αρχική τους εικόνα; Ήταν άραγε ένα βάζο...
Ακολούθησα μια σκέψη τρομερή και αυτή με οδήγησε σε χώρα άγνωστη και ζοφερή. Κοίταξα γύρω μου να βρω κάτι γνωστό, μα έμπλεξα χειρότερα, Πού να το φανταστώ; Από παντού ξεφύτρωναν καμένα στάχυα και μαύρα τριαντάφυλλα με μυτερά αγκάθια! Καπνοί...
Του πήρα την πένα Σας γράφω τα νέα Πέθανα αναίτια Μια μέρα μοιραία Με κάνατε σύνθημα Τ’ όνομά μου κυλά Απ’ των ανθρώπων τα χείλη Που ψάχνουν γιατρειά Με πάτησαν κάποιοι Κρατώντας ασπίδες Όλοι ήταν παρόντες Κι εσύ, κι εσύ με είδες Μα εγώ ήθελα να πίνω Τον άνθρωπό μου...
Με την εγγραφή σου στη λίστα θα μαθαίνεις πρώτος τα νέα μας.