Τόλμησα να αναλογιστώ για λίγο το εγώ μα ο χρόνος μου φάνηκε αρκετός κι αναπαύτηκα στην σκέψη πως ο ήλιος ίσως είναι αλλού πιο φωτεινός. Τόλμησα να αφουγκραστώ τα χαμένα σου εγώ μα ο ήλιος ήταν για με και πάλι σκοτεινός. Οι αχτίδες σου έσβησαν στο πρώτο σ αγαπώ, η...
Ματωμένες σελίδες σε λησμονημένα συρτάρια
Είμαστε τα παιδιά της θλίψης Δυστυχισμένα, βασανισμένα πλάσματα Κυνηγημένα από τις ύαινες Σκλάβοι στων θνητών τα χάσματα Είμαστε τα παιδιά της λήθης Βρεγμένα έως το κόκκαλο από τις καταιγίδες Προδομένα θύματα εγκλωβισμένα σε νησίδες Ξεχασμένα και αζήτητα Βορά...
Για όσους
Ενός λεπτού σιωπή για μας. Για μας που ποτέ δεν είπαμε σαγαπώ. Για μας που ανάψαμε και καήκαμε μόνοι μας στις φλόγες της ελπίδας. Ενός λεπτού σιγή. Για μας που όσο πλησιάζαμε τον ουρανό τόσο αυτός διαλυόταν. Για μας που δεν αγαπηθήκαμε σε έναν κόσμο που πνίγεται στην...
Ιατρικό λάθος
Κομπιάζουμε τα βράδια με το φως Και δεν εμπιστευόμαστε τις λέξεις. Ποιος θα μας της βγάλει έτσι μπερδεμένες που είναι με τις φλέβες μας; Μια λάθος απόστροφος και θα πεθάνουμε από αιμορραγία. Κράτα το στόμα σου κλειστό. Πώς θα θυσιαστούμε εμείς για τους άλλους;...
Είδη ραπτικής
Μια ζωή να περιμένουμε να ζήσουμε κάτι που να αξίζει το τίμημα της γέννας. Ψαχνόμαστε, κλαίμε, γονατίζουμε μετρώντας στιγμή προς στιγμή την πορεία μας προς το τέλος. Πόσο ακόμα θα αντέχουμε την βελόνα να μας τρυπάει για να τεντώνεται ξανά και ξανά η ολιγόχρονη κλωστή...
Γιατί η σύγχρονη ποίηση βρίσκεται στην ελληνική rap μουσική;
Τα χρόνια περνάνε. Οι καιροί αλλάζουν. Όσο νωρίτερα το αποδεχτούμε, τόσο ευκολότερη και πιο ευχάριστη θα κάνουμε την ζωή μας. Στο πέρασμα των χρόνων, τίποτα στον κόσμο δεν παραμένει αναλλοίωτο. Οι άνθρωποι, οι τέχνες, οι ιδέες, πόσο μάλλον η λογοτεχνία, αποτελούν...
Λυσιτελές
Υποσυνείδητα άρα ανελεύθερα Το μυαλό μου τρέχει προς τους παραλίγο απεγνωσμένους Ορμά κατά πάνω τους και τους συνθλίβει Αυτοί στωικά περιμένουν Η θλίψη Της θλίψεως Τη θλίψη Αυτό το βράδυ είναι μόνο για εκείνους Ψέματα σου’παν, το πουλί δε πέταξε ποτέ Και αν έφευγε δεν...
”Είμαι αυτή που είμαι”
Εγώ είμαι αυτή που είμαι και οι άλλοι είναι όλοι αυτοί που είναι. Μα τι θα γινόταν άραγε αν εγώ δεν ήμουν αυτή που είμαι και ήμουν άλλοι, που είναι αυτοί που είναι και όλοι αυτοί, να ήταν αυτή που είμαι εγώ; Μπερδεύομαι και ίσως αυτό να ήταν εκ του ασφαλούς ανώφελο σε...
Τύφλωση
Κοιτώντας σε στα μάτια, λυπάμαι που δεν θα ξαναζήσω. Τι να τάξω στην αθανασία για να με ευσπλαχνιστεί; Ποιο θαύμα μυστικό να της χαρίσω πάντα να μας φέγγει; Ίσα που προφταίνω στο βλέμμα σου μέσα να πω ένα τραγούδι. Πριν πέσει η νύχτα Πριν πέσει η σιωπή...
Δεσμώτες στο γυαλί
Ξέχασες τις φυλακές που έχτισες και αναρωτιέσαι πώς βρέθηκες πίσω από τα κάγκελα. Τι έχεις τώρα; Εμείς διαλέξαμε την κόλαση. Να εδώ κρατώ τα λόγια που μας έριξαν στο χώμα. Τι ωραία τα μάτια σου δακρυσμένα, σαν σταλαγματιές, σαν σταγόνες βροχής που χρυσίζουν στο τζάμι...
της (περί)συλλογής
Είμαι αυτόπτης μάρτυρας της ψευδαίσθησης που με έβαλα να ζω. Μια ψιχάλα για τα αποσιωπητικά δίπλα από τις ανελεύθερες επιλογές μου και χώμα για τον θαυμασμό μου προς όλα τα οικτρά. Είμαι αυτόπτης μάρτυρας ενός αποτρόπαιου εγκλήματος, αυτού της δολοφονίας των παθών μου...
Φοίβος Ζαντές : ο -γεννηθείς τον 21ο αιώνα- νεοέλληνας ποιητής
Σε μια εποχή που οι τεχνολογικές επιστήμες διαγράφουν ανοδική πορεία, σε μια χώρα όπου η καλλιτεχνική παιδεία ολοένα και υποβαθμίζεται μέσω συνεχόμενων υπουργικών διατάξεων, ενέργειες όπως του Φοίβου δίνουν την ελπίδα ότι το παιχνίδι στον χώρο της Τέχνης δεν έχει...
Για πάντα
Σιγανή φωνή από κλειστά χείλη Πλεξούδες από σκόρδα που κρέμονται στο κεφαλόσκαλο Νυχτικό με κιτρινιασμένες δαντέλες στη ράχη της καρέκλας Ό,τι έχει απομείνει από μια άλλοτε μεγάλη ομορφιά Μαζί με φωτογραφίες Φωτογραφίες από το σχολείο •λαμπρά μυαλά που χαμογελούν...
Ξυπνητήρι
Από το άγχος μου Όχι λάθος, θα το αποκαλέσω Λαχτάρα Πάμε από την αρχή Από τη λαχτάρα μου Αυτή τη φορά Να τα κάνω όλα καλά Ή τουλάχιστον Καλύτερα από την προηγούμενη Έβαλα ξυπνητήρι στις 00.30 Την ώρα δηλαδή που θα είχαμε φύγει Εγώ κανονικά θα ήμουν στο...